۱۰ ساز پر طرفدار موسیقی

تار: تار جزو معروف ترین سازهای زهی و ایرانی است که به وسیله مضراب نواخته می‌شود. تار علاوه بر ایران در برخی مناطق دیگر خاورمیانه مانند تاجیکستان ، جمهوری آذربایجان و ارمنستان و گرجستان و دیگر نواحی نزدیک قفقاز برای نواختن موسیقی سنتی این کشورها و بخش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سه تار سه تار از خانوادهٔ تنبور و جزو سازهای زهی مضرابی است و ساز سنتی ایرانی محسوب می‌شود. این ساز با ناخن انگشت اشاره دست راست نواخته می‌شود و دارای ۴ سیم است. البته سه تار در گذشته سه سیم یا تار داشته که با اضافه شدن سیم چهارمی به سه تار امروزی تبدیل شده است.

دوتار یکی دیگر از سازهای محبوب ایرانی دوتار است. این ساز شباهت بسیار زیادی به سه تار دارد. دوتار پیشینه ای چند هزار ساله دارد و در نواحی مختلق با الگو های مختلفی ساخته می شود. استفاده از این ساز در خراسان، مازندران، نیشابور و… بین مردم رواج بیشتری دارد.

تنبور تنبور را می‌توان یکی از قدیمی ترین سازهای سنتی ایرانی معرفی کرد که در موسیقی دارای جایگاه عرفانی و مقامی می‌باشد. ساز تنبور دارای سه سیم است و نواختن آن نیازی به مضراب مصنوعی ندارد و با چهار انگشت دست راست با تکنیک هایی مانند مضراب راست، چپ و شُر انواع مضراب ریز، گل‌ریز، غنچه، دوچپ (دوتک) و… نواخته می‌شود.

عود عود یا بربط ، سازی ایرانی و زهی زخمه ای است که علاوه بر ایران در خاورمیانه و کشور های عربی شمال آفریقا بسیار رایج می‌باشد. ساز عود از قدمت چند هزار ساله برخوردار است، بنابراین می‌توان گفت از گذشته تا کنون نقش مهمی در موسیقی ایفا می‌کرده. این ساز به وسیله مضراب پلاستیکی نواخته می‌شود و از نظر ساخت دارای چندین مدل مختلف است که با توجه سلیقه و سبک نوازنده انتخاب می‌شود.

کمانچه کمانچه جزو مشهور ترین سازهای ایرانی است که اگر فردی راجب موسیقی اطلاعات نداشته باشد احتمال زیاد این ساز را می‌شناسد. این ساز از خانواده سازهای زهی ارشه ای است یعنی با آرشه یا همان کمان نواخته می‌شود همچنین این ساز دارای چهار سیم است و فاقد پرده بندی می‌باشد. ساز کمانچه دارای مدل های مختلفی مانند پشت بسته و پشت باز و.. است که از نظر شکل و صدادهی باهم متفاوت هستند.

قیچک قِـیچَک یکی از سازهای زهی آرشه ای در موسیقی ایرانی است که همانند کمانچه با آرشه یا کمان نواخته می‌شود. این ساز دارای قدمت بسیار زیادی می‌باشد و در موسیقی نواحی ایران کاربرد زیادی داشته و دارد. قیچک از نظر شکل گرفتن و نواختن شبیه به ویولن‌سل است و حتی در نوع بزرگ‌ تر آن که به قیچک بم معروف است، از آرشهٔ ویولن‌سل استفاده می‌شود.

سنتور سنتور سازی پرکاربرد در موسیقی ایرانی است. این ساز زهی مضرابی به شکل ذوزنقه می‌باشد و دارای تعداد زیادی سیم است. این ساز با دو زخمهٔ چوبی یا همان مضراب نواخته می‌شود. رایج‌ترین نوع سنتور (۹ خرک یا سل کوک نام دارد) و دارای ۷۲ سیم است که به دسته‌های ۴ تایی و در ۱۸ دسته تقسیم می‌شود.

نی نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است و از دسته سازهای بدون زبانه محسوب می‌شود. ساز نی قابل کوک نیست و نوازنده در همنوازی‌ها و تکنوازی‌ها از انواع مختلف نی با کوک های دلخواه استفاده می‌کند. وسعت صدای نی دو اکتاو و نیم است. نی به عنوان یک سازهای محلی نیز بسیار رایج است و در اکثر نقاط ایران وجود دارد.

تنبک تنبک یکی از سازهای کوبه‌ای ایرانی است. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبل‌های جام ‌شکل محسوب می‌شود. تنبک در بسیاری از اجراهای هم نوازی موسیقی سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و همیشه بهترین همراه برای گروه ها و ارکسترهای موسیقی بوده است