ادبیات رئالیسم جادویی

تست هیچگونه مغایرتی با قوانین سایت ندارد

رئالیسم جادویی یکی از زیر شاخه های رئالیسم(واقع‌گرایی) محسوب میشه. توی آثار ادبی پیرو این مکتب واقعیت دنیای ما از بین میره و‌ دنیا بر اساس یه واقعیت جدید ساخته میشه. نویسنده‌ها و هنرمند هایی که از رئالیسم جادویی استفاده میکنن معمولا از افسانه و تاریخ هم الهام میگیرن

رئالیسم جادویی شباهت قابل توجهی به ادبیات فانتزی داره،اما با این تفاوت که نویسنده های فانتزی عناصر غیر واقعی رو به صورت غیر عادی نشون میدن،در صورتی که جادو¹ توی رئالیسم جادویی کاملا عادیه. (¹توی ادبیات رئالیسم جادویی جادو به معنی هر چیزیه که با واقعیت های ذهنی انسان تطابق نداشته باشه)

برای درک بیشتر،میتونید متن زیر که نمونه ای بارز از رئالیسم جادویی هست رو با دقت بخونید 《 کینه جو بود. پر از زهر کودکی شیرخواره. هم زن های خانه این را می دانستند و هم بچه ها. سال های سال هریک به رسم خودش با این کینه کنار آمده بود ولی از سال 1873، ست و دخترش دنور تنها قربانیان آن بودند. مادربزرگ بیبی ساگز مرده بود و پسرها، هاوارد و باگلار، سیزده سالشان که شد، پا به فرار گذاشتند. اعلام خطر برای باگلار وقتی بود که با یک نگاه ساده، آینه از هم پاشید. افتادن اثر دو دست کوچک روی کیک هم برای هاوارد نشانه ی وضعی خطرناک بود. هیچ یک از دو پسر نماندند تا چیزهای بیشتری ببینند: دیگ نخودی که در کف اتاق جزغاله می شد یا نواری از بیسکوییت های خرد شده نزدیک در خانه. نه، آن ها دیگر منتظر یکی از دوره های برقراری آرامش، یعنی هفته ها و حتی ماه هایی که وضع عادی بود، نماندند. نه، هر یک بی درنگ، همان دم که خانه می خواست خواری بعدی را به سرشان بیاورد و حس کردند که دیگر تاب یک بار دیگر را ندارند، گریختند.》

خب،حالا که با مفهوم کلی رئالیسم جادویی آشنا شدیم بیاین درباره تاریخش هم کمی بخونیم. بعد از از بین رفتن مکتب رمانتیسم¹مکتب رئالیسم جادویی توی دهه ۵۰ میلادی به صورت رسمی شناخته شد.رئالیسم شگفت انگیز تاثیر قابل توجهی توی شکل گیری رئالیسم جادویی داشته،هرچند که رئالیسم جادویی شناخته شده تره. (¹رمانتیسم مکتب ادبی بود که تا اواسط قرن نوزدهم میلادی در اوج خودش قرار داشت)

کتاب های رئالیسم جادویی: توقف زمان،صد سال تنهایی،به دردسر افتادن،خروجی غرب،آفتاب پرست ها،آئورا،شهر های بی‌نشان

بخشی از کتاب صد سال تنهایی:گذشته چيزی جز توهم و خيال نيست و خاطرات بازگشتی ندارند و هر بهاری كه می‌‌گذرد ديگر باز نمی‌‌گردد و حتی شديدترين و پرحرارت‌‌ترين عشق‌‌ها نيز حقيقتی ناپايدارند (این کتاب رو حتی اگه آنچنان به ادبیات علاقه ندارید بهتون توصیه میکنم)

ممنون که تا اینجا اومدید،خوشحال میشم حمایت کنید