وقتی هنر حرف می زند

آیا تا به حال فکر کرده‌اید پشت هر اثر خارق‌العاده چه فکری، احساس یا شاید حتی جنونی پنهان است؟ بعضی آثار فقط نقاشی یا مجسمه نیستند — روایت‌هایی‌اند از ذهن‌هایی که با واقعیت جنگیده‌اند.

سلام به همه‌ی دل‌های عاشقِ زیبایی 🌿 من فاطیما هستم، دلباخته‌ی رنگ، حس و شگفتی. همیشه باور داشتم پشت هر اثر هنری، رازی نهفته‌ست… رازی از جانِ انسان. اینجا می‌نویسم تا همراه هم، عجایب جهانِ هنر رو کشف کنیم. 🎨✨

گاهی هنر، زمزمه‌ای‌ست از دلِ طوفانِ انسان. از جایی می‌آید که واژه‌ها کم می‌آورند و رنگ‌ها شروع به فریاد می‌کنند. هر خط، ردِ دستی لرزان است که می‌خواست درد را معنا کند… و هر سایه، حافظه‌ای از رویاهایی که هنوز بیدار نشده‌اند.

ادوارد مونک، هنرمند اهل نروژ، این تابلوی معروف را که امروز به نمادی از اضطراب، آسیب روانی و انزوای انسان تبدیل شده است، در سال ۱۸۹۳ میلادی روی بوم آورد. چیزی که شاید درباره این تابلو ندانید آن است که سوژه‌ای که در تابلو به تصویر کشیده شده «جیغ» نمی‌کشد بلکه دارد به یک جیغ گوشخراش واکنش می‌دهد! مونک در دفتر خاطرات خود می‌نویسد: یک روز عصر در مسیری راه می‌رفتم، شهر یک طرفم بود و آبدره زیر پایم. احساس خستگی و کسالت کردم. ایستادم و به آن سوی آبدره نگاهی انداختم، خورشید در حال غروب بود و ابرها به سرخی خون درآمده بودند. یک آن انگار جیغی از دل طبیعت به گوشم رسید. این نقاشی را کشیدم و ابرها را طوری روی بوم آوردم که به رنگ خون باشند. رنگ روی بوم فریاد می‌کشید. این چنین بود که تابلوی جیغ خلق شد.

دختری با گوشواره های مرواریدی با وجود این، مدتهاست درباره این که آیا دختر در تابلو گوشواره به گوش دارد یا نه بحث‌هایی در جریان است. برخی می‌گویند بررسی دقیق تابلو نشان می‌دهد که گوشواره به گوش دختر نچسبیده بنابراین ممکن است آن چه می‌بینیم انعکاس نور باشد.

منظره‌ای که در این تابلو می‌بینید از پنجره شرقی اتاق ونگوگ در شهر سنت رمی دو پراوینس فرانسه کشیده شده است اما روستای موجود در تابلو زاده تصورات این نقاش معروف هلندی است.

جاذبه لبخند ژکوند مونالیزا باعث شده تا کسی به پس زمینه این نقاشی توجه نکند اما این پس زمینه نیز به اندازه لب‌های رازآلود مونالیزا حرف و حدیث و بحث ایجاد کرده است. سوای این که این پس زمینه نامتقارن بوده و سمت راست به طرز قابل توجهی پایین‌تر از سمت چپ آن قرار دارد، تاریخدانان قرن‌هاست که درباره واقعی یا تخیلی بودن این چشم‌انداز با یکدیگر بحث و گفت‌وگو دارند. کارلو استارنازی، فسیل‌شناس دانشگاه فلورانس، در سال ۱۹۹۵، مقاله‌ای منتشر کرد با این استدلال که دریاچه‌ای که در سمت چپ تصویر شده، دریاچه چیانا است و جاده‌ای که به چشم می‌خورد کانالی است که این دریاچه را به رود آرنو متصل می‌کند. به عقیده استارنازی، چشم‌انداز سمت راست مونالیزا نیز مربوط به پل بورجیانوست که روی رود آرنو قرار دارد.

ممنون از همتون امیدوارم خوشتون اومده باشه و مراقب خودتون باشید