چرا در گذشته رنگ ارغوانی نماد ثروت بود؟

به این پست خوش اومدی عسلم

منشأ طبیعی نادر رنگ ارغوانی در باستان از منابع طبیعی بسیار محدودی به دست می‌آمد.معروفترین منبع، غدهٔ کوچک و نادری از نوعی حلزون دریایی در مدیترانه به نام «مورکس» بود. برای تولید تنها یک گرم از این رنگ، هزاران حلزون نیاز بود که روندی فوق‌العاده زمان‌بر و پرهزینه محسوب می‌شد.

فرآیند تولید پیچیده و بدبو فرآیند استخراج این رنگ بسیار متعفن و پیچیده بود.حلزون‌ها جمع‌آوری، خرد و برای هفته‌ها در ظروفی فاسد می‌شدند تا رنگدانه آزاد شود. این کارگاه‌های بدبو اغلب در حاشیهٔ شهرها قرار داشتند و کنترل دقیق دما و شرایط برای تولید رنگ باکیفیت، نیازمند مهارتی ویژه بود.

انحصار درباری و مذهبی به دلیل قیمت سرسام‌آور،پوشیدن لباس ارغوانی ابتدا تنها برای امپراتوران، فرمانروایان و کاهنان عالیرتبه مجاز بود. قوانین «سومptuary» در روم و دیگر تمدن‌ها، استفاده از این رنگ را به طبقات خاصی محداد می‌کرد و آن را به نماد واضح قدرت و مشروعیت حکومت تبدیل کرده بود.

پایدارترین رنگ باستان رنگ ارغوانی تیرian نه تنها نادر،بلکه از با دوام‌ترین رنگ‌های عصر باستان بود. بر خلاف بسیاری از رنگ‌های گیاهی که به سرعت محو می‌شدند، این رنگ در برابر نور خورشید و شستشو مقاومت فوق‌العاده‌ای داشت. این ماندگاری، ارزش آن را هر چه بیشتر افزایش می‌داد.

از نمادین تا لغوی ارزش افسانه‌ای این رنگ حتی در زبان نیز ریشه دواند.عبارت «ارغوانی متولد شده» به طور تحت‌اللفظی به امپراتوران روم شرقی اشاره دارد که در اتاقی با پرده‌های ارغوانی به دنیا می‌آمدند و نشان‌دهندهٔ ثروت ذاتی و حق حاکمیت موروثی آنان بود.