اختلال کلپتومانیا یا جنون دزدی

در این مطلب قراره با اختلال جنون دزدی یا کلپتومانیا آشنا بشیم.

کلپتومانیا اختلالی است که با تمایل غیرقابل مقاومت به دزدی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال وسایلی را می‌دزدند که به آن‌ها نیازی ندارند، توانایی خریدشان را دارند، یا ارزش مالی کمی دارند. این افراد قبل از انجام سرقت دچار تنش می‌شوند و با انجام آن، احساس تنش‌شان کاهش می‌یابد.

رویکرد روانکاوی: برخی از روانشناسان معتقدند که افراد برای به دست آوردن اشیا سوق داده می‌شوند تا به نوعی از دست دادن یا غفلت زودرس را جبران کنند. رویکرد رفتاری- شناختی: این اختلال ممکن است زمانی شروع شود که انگیزه فرد به‌طور مثبت برای سرقت تقویت می‌شود. با توجه به این رویکرد فرد، در آینده هم احتمال اینکه دوباره این کار را انجام دهد، وجود دارد. افرادی که این اختلال را دارند، پس از انجام سرقت از استرس و تنش درونی آن‌ها کاسته می‌شود و با گذشت زمان ممکن است فرد از سرقت به عنوان ابزاری برای کاهش استرس و دستیابی به آرامش استفاده کند. رویکرد بیولوژیکی: به گفته روانشناسان، توضیحات بیولوژیکی نشان می‌دهد که این رفتار ممکن است به مناطق خاصی از مغز و تنظیم نامناسب انتقال‌دهنده‌های عصبی خاص مرتبط باشد. برخی مطالعات کلپتومانیا را به اختلال عملکرد در لوب پیشانی مغز مرتبط دانسته‌اند.

علائم این اختلال به‌طور خلاصه عبارتند از: ناتوانی افراد برای مقاومت در برابر اصرارهای درونی برای سرقت اقلامی که به آن‌ها نیاز ندارند احساس افزایش تنش، اضطراب یا برانگیختگی منجر به سرقت احساس لذت، آرامش یا رضایت هنگام دزدی احساس گناه وحشتناک، پشیمانی، نفرت از خود، شرم یا ترس از دستگیری پس از سرقت اکثر افراد مبتلا به کلپتومانیا ممکن است از مکان‌های عمومی مانند فروشگاه‌ها یا برخی از دوستان یا آشنایان سرقت کنند. اقلام دزدیده شده معمولاً پنهان می‌شوند و هرگز استفاده نمی‌شوند. در مواردی حتی مخفیانه به محلی که از آنجا دزدیده شده‌اند، بازگردانده می‌شوند. این اختلال در طول زمان احتمال دارد با شدت کمتر و یا بیشتر رخ بدهد.

اگر مشکوک هستید که یکی از دوستان نزدیک یا یکی از اعضای خانواده مبتلا به کلپتومانیا است، به آرامی نگرانی خود را با آن شخص در میان بگذارید و به یاد داشته باشید که این یک اختلال است نه یک نقص شخصیتی بنابراین بدون قضاوت یا سرزنش به فرد نزدیک شوید. برای رفع این اختلال درمان‌هایی وجود دارد که برای افراد موثر خواهد بود؛ یکی از بهترین راه‌ها برای بهبود این اختلال، صحبت با روانشناس است. بسیاری از افراد به خاطر ترس از زندانی و یا دستگیر شدن از مراجعه به روانشناس هراس دارند، روانشناس خوب بدون ایجاد حس تدافع و تهدید می‌تواند به افراد در درمان این اختلال کمک کند. روانشناسان با بررسی نشانه‌ها و اطلاعاتی که شخص ارائه می‌دهد، راهکارهای درست و صحیحی را به شخص معرفی می‌کنند تا شخص بتواند این ناهنجاری را کنترل کند.