چرا هفت روز؟

توی این پست می‌خواین بررسی کنیم ببینیم چرا همه ی کشور ها هفته ی هفت روزه دارن؟

راز هفته‌ی ۷ روزه امروز برای همه‌مون عادیه که هفته ۷ روزه‌ست. شنبه تا جمعه یا دوشنبه تا یکشنبه. اما سؤال اینجاست: چرا دقیقاً ۷ روز؟ چرا نه ۵ روز یا ۱۰ روز؟

در گذشته همه‌ی ملت‌ها هفته‌ی ۷ روزه نداشتن! مصری‌های باستان هفته‌های ۱۰ روزه داشتن و کارهاشون رو بر اساس چرخه‌ی نیل تنظیم می‌کردن. رومی‌ها هم اول هفته‌ی ۸ روزه داشتن و روز هشتم رو به بازار و خرید و فروش اختصاص می‌دادن. پس عدد ۷ چیزی نبود که از اول همه‌گیر باشه.

سرنخ اصلی از بابلی‌ها میاد؛ یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان. اونا عدد ۷ رو مقدس می‌دونستن چون می‌دیدن در آسمون فقط ۷ جرم آسمانی با چشم دیده می‌شه: خورشید، ماه، عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل. به همین دلیل تقویم و زمان‌بندی زندگیشون رو بر اساس چرخه‌ی ۷ روزه ساختن.

یهودیان هم این سیستم رو پذیرفتن و وارد دینشون کردن. در کتاب مقدس اومده که خداوند جهان رو در ۶ روز آفرید و روز هفتم رو به استراحت اختصاص داد. همین ماجرا باعث شد هفته‌ی ۷ روزه به یک سنت مذهبی تبدیل بشه که نسل‌به‌نسل ادامه پیدا کرد.

با گسترش مسیحیت، هفته‌ی ۷ روزه وارد اروپا شد. مسیحی‌ها یکشنبه رو روز مقدس خودشون اعلام کردن. بعدها با ظهور اسلام، جمعه به عنوان روز ویژه‌ی مسلمان‌ها شناخته شد. این پیوند مذهبی باعث شد تقویم ۷ روزه، حتی در فرهنگ‌های مختلف هم حفظ بشه.

حتی وقتی کشورها تقویم‌های متفاوت داشتن — مثل تقویم خورشیدی، قمری یا حتی تقویم‌های بومی — ساختار ۷ روزه‌ی هفته دست‌نخورده باقی موند. چون ریشه‌های مذهبی و فرهنگی اون خیلی عمیق‌تر از ساختار خود تقویم بود و تغییرش تقریباً غیرممکن شد.

هفته‌ی ۷ روزه نتیجه‌ی ترکیب نجوم، باورهای دینی و سنت‌های فرهنگیه. چیزی که بیش از ۲۵۰۰ سال پیش شروع شد، امروز هم در تمام جهان ادامه داره.