پایان انیمه حمله به تایتان ها

🎈سلام امیدوارم حالتون خوب باشه به عنوان یه اوتاکو تصمیم گرفتم یه پست راجب این انیمه درست کنم و قسمت آخر انیمه رو تحلیل کنم توی این پست با چند قسمت آخر اتک و پیام هاش آشنا میشیم☘️🍻 و اینکه از همگی عذر میخوام چون من تازه واردم و ممکنه به خوبی نتونم انتظارات رو برآورده کنم اما قوانین رو کامل خوندم و چند تا پست هم خوندم

نبرد زمین و آسمان در قسمت سوم از فصل چهارم «حمله به تایتان»، ارن یگر نقشه اجتناب‌ناپذیر نسل‌کشی زمین را آغاز کرد و سرنوشت بشریت به هم‌رزم‌‌ها و دوستان قدیمی ارن که حالا خود را گروه اتحاد جهانی (Global Alliance) نامیده‌اند سپرده شده است. هانجی، جان خود را برای فرار دیگران فدا کرد، ارن به نسخه نهایی تایتان خود تبدیل شد و گروه اتحاد جهانی با یک هواپیمای باری برای نجات بشریت به سوی ارن به راه افتادند. الیدیایی‌ها و مارلیایی‌ها درحالی‌که غرش (Rumbling) بشریت را به‌سوی مرگ قریب‌الوقوع خود هدایت می‌کرد برای نجات خود تلاش می‌کردند که ناگهان هواپیمای باری از راه می‌رسد. آرمین، میکاسا، لیوای، راینر، جان و کانی در یک موقعیت مناسب، بر روی ستون فقرات ارن فرود آمدند. اعضای اتحاد جهانی بمب‌ها را دور گردن ارن بستند و آرمین باید به تایتان عظیم الجثه خود تبدیل می‌شد تا با انفجار به وجود آمده ضربه نهایی را وارد کند؛ ولی در آخرین لحظه توسط یک تایتان شبیه به حیوان اُکاپی بلعیده می‌شود.

بقیه گروه به سمت تایتان اُکاپی برای نجات آرمین یورش می‌برند ولی تایتان‌های گذشته مسیر آن‌ها را سد می‌کند. مبارزه گروه سخت‌تر از همیشه شده است؛ تمام تایتان‌هایی که تا آن لحظه به وجود آمده‌اند، از این لحظه به بعد از ارن محافظت خواهند کرد. در حین تمام این اتفاقات، یمیر در گوشه و کنار در حال نظاره کردن است. انگار که بخش اصلی این نسل کشی بشریت، توسط او هدایت می‌شود. در این میان، آرمین سعی می‌کند که بدن محبوس شده خود در تایتان اُکاپی را بیدار کند که متوجه می‌شود که او در واقع در مسیر (The Path) قرار گرفته. (مکانی انتزاعی که تمام نوادگان یمیر را به یکدیگر متصل می‌کند). پس از بررسی مسیر، با زیک روبرو می‌شود که امید خودش را نسبت به ادامه راه از دست‌ داده است. آرمین تمام تلاش خود را می‌کند تا زیک به او برای متوقف کردن غرش کمک کند؛ ولی زیک مدت‌هاست که دست از تلاش برداشته.

مسابقه ای به سوی درخت آرمین در میان شن، یک برگ درخت پیدا می‌کند؛ برگ از درختی که او، ارن و میکاسا به‌سوی آن مسابقه می‌دادند. او خاطرات خود از آن روز را برای زیک بازگو می‌کند: «در آن لحظه که هر سه‌ی ما در حال مسابقه‌دادن به‌سوی آن درخت بودیم، این احساس را داشتم که انگار به دنیا آمدم تا فقط همان لحظه را تجربه کنم.» خاطره آرمین باعث می‌شود که زیک به یاد خاطرات خود با کساور (فردی که تایتان حیوان را از او به ارث برد) افتاده و متوجه نکته مهمی شود: خوشی‌های کوچکی که تجربه کرده، با ارزش‌ترین بخش زندگی او بودند. زیک ‌و آرمین با یکدیگر متحد می‌شوند و تایتان‌های گذشته را متقاعد می‌کنند تا به کمک گروه اتحاد جهانی بیایند. با کمک تایتان‌های گذشته، میکاسا موفق به آزاد کردن آرمین می‌شود. زیک به نیت فداکاری، خودش را در معرض حمله لیوای می‌گذارد. لیوای به او حمله می‌کند و با کشته شدن زیک، غرش متوقف می‌شود.

جان و پیک بمب‌های دور گردن ارن را منفجر می‌کنند و آرمین پس از آخرین خداحافظی با ارن، با انفجاری مهیب به تایتان عظیم الجثه تبدیل می‌شود. به‌نظر می‌رسد که انفجار به وجود آمده، باعث پیروزی مارلیایی‌ها بر ارن شده است. ولی یک انگل درخشان کرم مانند، که همان منبع تمام موجودات زنده است، به سمت ارن هجوم می‌آورد تا دوباره با او ادغام شود و غرش از نو به حرکت دربیاید.

🎈آینده بشریت در دستان میکاسا به محض اینکه همه برای لحظه‌ای خوشحال می‌شوند و با صلح کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، ارن به شکل دیگری دوباره برمی‌خیزد. آرمین با ارن وارد مبارزه تک به تک می‌شود. در حین مبارزه این دو، انگل گاز سبز رنگی از خود ساطع می‌کند که باعث تبدیل شدن تمام الدیایی‌ها به تایتان می‌شود. بازماندگان نجات یافته از گاز انگل، در پشت فالکو به سمت ارن می‌روند تا آخرین تلاش خود برای نجات بشریت را انجام دهند. لیوای به میکاسا التماس می‌کند تا یک بار برای همیشه کار ارن را تمام کند. درخواستی که حتی تصور انجام آن برای میکاسا سخت است؛ ولی هیچکس غیر از میکاسا توان انجام این کار را ندارد. میکاسا در یک لحظه، آینده‌ای را با ارن تصور می‌کند که هردو از پارادیس فرار کرده‌اند و با یکدیگر زندگی می‌کنند. ارن از میکاسا خواهش می‌کند که پس از مرگش، او را فراموش کند و شال گردنی که به او داده را دور بیندازد. آینده زیبایی که میکاسا می‌توانست داشته باشد، بخاطر جنگ نابود شده است و حالا تنها کاری که از دست او برمی‌آید این است که جنگ را یکبار برای همیشه متوقف کند میکاسا به سمت دهان ارن تایتان حمله می‌کند. مسیری از میان دندان‌های او باز می‌کند و همانطور که انتظار می‌رفت، با سر ارن مواجه می‌شود. میکاسا و ارن یک نگاه آخر به یکدیگر می‌کنند و میکاسا سر ارن را در حرکت سریع از تن جدا می‌کند. میکاسا، سر ارن را در آغوش می‌گیرد در حالی که یمیر با لبخندی رضایتمند به این صحنه نگاه می‌کند. ارن مُرده است.

نقشه حقیقی ارن؟! ارن نقشه حقیقی خود را پیش از اینکه از دنیا برود به تمام دوستانش در جهان مسیر توضیح داده بوده ولی با مرگ او، این توضیحات دوباره به خاطرات آن‌ها بازمی‌گردد. در چشم‌اندازی از خاطرات مشترک ارن و آرمین، متوجه نقشه واقعی ارن می‌شویم. ارن، دوستان خودش را تبدیل به قهرمان‌هایی کرد که بشریت را (با کشتن او) نجات داده بودند. با این کار تاریخچه منحوس نژاد الیدیایی‌ها و جزیره پارادیس را تغییر داده و آن‌ها را نجات داده بود. زمانی که ارن، قدرت تایتان حمله را به دست آورد و تمامی گذشته و آینده را دید، به این نتیجه رسید که تنها مسیر آینده که به نجات مردم خودش ختم می‌شود، شروع غرش بود. تنها راهی که از طریق آن، یمیر از بند عشق خود به پادشاه فریتز رها می‌شود؛ و کلید این رهایی در دست فداکاری عشق میکاسا به ارن بوده است. احساسات میکاسا برای ارن مانند احساسات یمیر به پادشاه فریتز بوده است. یمیر با وجود اینکه می‌دانسته که پادشاه فریتز او را فقط بخاطر قدرت‌‌های تایتان به بردگی گرفته، همچنان عاشق او مانده بوده است. با وجود اینکه توانایی رها شدن را داشته ولی عشق، او را برده نگه داشته بوده است. ارن به مانند پادشاه فریتز، در اوایل فصل چهار، تنفری دروغین به میکاسا ابراز می‌کند تا وقتی که لحظه موعود رسید، میکاسا توان کشتن او را داشته باشد. اگر میکاسا موفق به کشتن شخصی که بیشتر از هرکسی در این دنیا عاشقش است می‌شد، یمیر هم توان رهایی از زنجیر عشق خودش را به دست می‌آورد. یمیر می‌دانست که میکاسا تنها فردی است که او را از این شکنجه ابدی و قدرت تایتان‌ها آزاد خواهد کرد.

آرمین که نقشه ارن را درک می‌کند و درماندگی ارن را می‌بیند، سعی می‌کند که او را آرام کند و با گفتن اینکه او نیز مقصر است چون تصویر دنیای آن‌سوی‌دیوار را به ارن نشان داده بوده، بخشی از گناه ارن را بر دوش خود سوار می‌کند. آن دو مانند دوستان خوبی که همیشه بودند، یکدیگر را در آغوش می‌گیرند؛ در حالی که قول می‌دهند که روزی در جهنم یکدیگر را ملاقات خواهند کرد. میکاسا، سر برده شده‌ی ارن را زیر درختی که به‌سوی‌آن مسابقه می‌دادند دفن می‌کند، آرمین خودش را به عنوان قاتل تایتان حمله و منجی جهان معرفی می‌کند، تمام الیدیایی‌ها از بند نفرین تایتان رها می‌شوند و غرش برای همیشه متوقف می‌شود. جنگ به اتمام رسیده؛ حداقل این‌گونه به نظر می‌رسد.

چرخه خشونت ادامه خواهد داشت ... در طول تیتراژ نهایی، تصاویری نمادین از سرنوشت شخصیت‌های انیمه را می‌بینیم؛ تمام این تصاویر پای همان درختی که ارن زیر آن دفن شده اتفاق می‌افتند. میکاسا به صورت مداوم به قبر ارن سر می‌زند تا وقتی که خود او پس از مرگ، کنار ارن دفن می‌شود. الیدیا تبدیل به یک شهر بزرگ و پیشرفته می‌شود؛ ولی در تصویری دلخراش، چندین بمب به سمت شهر پرتاب می‌شوند که شهر را نابود می‌کند. با تمام تلاش‌های ارن و هم‌رزمان او، جهان نتوانست با صلح کنار بیاید. چرخه خشونت دوباره بازگشته، جنگ دوباره شروع شده و الیدیا با خاک یکسان شده است! در دوران پساآخرالزمانی الیدیا، یک پسر در حال گشت زنی، که شالی مانند شال میکاسا بر گردن دارد، به همان درخت بالای تپه برخورد می‌کند؛ درختی که حالا هیبتی مانند درختی که یمیر که در آن قدرت تایتان را به دست آورده بود پیدا کرده است. پسر به سمت درخت حرکت می‌کند و داستان انیمه «حمله به تایتان» با این سوال که “آیا دوباره تایتان‌ها بازخواهند گشت؟” به اتمام می‌رسد. پس از تماشا و بررسی قسمت آخر حمله به تایتان به این نتیجه خواهیم رسید که همانند کل انیمه، در انتها نیز پایانی خوشحال کننده نخواهیم داشت. ⚠️پی نوشت:این پست با کمک هوش مصنوعی و تلفیق چندین سایت مختلف ساخته شده