«توهم شنیداری:زمانی که صدایی هست که وجود ندارد!»

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که احساس کنید کسی شما را صدا زده، اما وقتی اطراف خود را نگاه کرده‌اید هیچ‌کس آنجا نبوده است؟ این تجربه ممکن است تنها یک اشتباه ساده در درک صداها باشد، اما گاهی می‌تواند نشانه‌ای از توهم شنیداری باشد.

توهم شنیداری به معنای شنیدن صداهایی است که هیچ منبع واقعی خارجی ندارند. این صداها ممکن است به شکل‌های گوناگون ظاهر شوند، از جمله: 🔹شنیدن نام خود توسط کسی که وجود ندارد 🔹شنیدن زمزمه، موسیقی یا صداهای نامفهوم 🔹شنیدن گفت‌وگو، دستور یا حتی تهدید از سوی صداهایی که فقط فرد می‌شنود 🔹فردی که دچار توهم شنیداری است، معمولاً باور دارد این صداها واقعی هستند و قانع‌کردنش دشوار است.

توهم شنیداری می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از عوامل گذرا و بی‌خطر گرفته تا اختلالات جدی‌تر. برخی از رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از: 🔹اختلالات روان‌پزشکی مانند اسکیزوفرنی، افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی 🔹مصرف یا ترک برخی مـ.واد محرک و داروها 🔹مشکلات عصبی نظیر صرع یا آسیب مغزی 🔹استرس شدید و بی‌خوابی طولانی‌مدت 🔹شرایط خاص فیزیولوژیک مانند مراحل بین خواب و بیداری (هیپناگوژیک یا هیپنوپومپیک)

بسیاری از افراد در شرایط خاص ممکن است صداها را اشتباه تفسیر کنند؛ به این حالت اشتباه شنیداری گفته می‌شود. برای مثال، صدای باد ممکن است مانند زمزمه به گوش برسد. اما توهم شنیداری با این حالت فرق دارد: 🔹1. منبع خارجی وجود ندارد → صدا فقط در ذهن فرد است. 🔹2. باورپذیری بیشتر است → فرد اصرار دارد صدا واقعی است. 🔹3. ساختارمند و تکرارشونده است → معمولاً به صورت جملات یا گفت‌وگوهایی مشخص بروز می‌کند.

🔷خیر. بروز یک یا چند بار تجربه شنیدن صدا لزوماً به معنای بیماری نیست. اما اگر این صداها تکراری، آزاردهنده یا مزاحم زندگی روزمره شوند، لازم است با یک روان‌پزشک یا روان‌شناس مشورت شود.