علت فراموشی خاطرات کودکی

در این پست به پاسخ این سوال که چرا خاطرات کودکی را فراموش می‌کنیم می‌پردازیم

یادگیری و حافظه در کودکی تا حدودی با بزرگسالی متفاوت است. مغز ما مخصوصاً هیپوکامپ (بخشی که مسئول ذخیره خاطرات بلندمدت است) هنوز کامل شکل نگرفته، برای همین بیشتر تجربه هایی که در سه/ چهار سال اول زندگی بدست‌ می‌آوریم یا درست ذخیره نمی‌شوند، یا بعداً وقتی مغز رشد میکند دیگر دسترسی به آنها سخت می‌شود.

ولی چرا بعضی افراد خاطرات کودکی را به‌ یاد دارند؟ عامل اول تکرار: وقتی خانواده یا اطرافیان خاطره‌ای را مدام تعریف میکنند، تصویر آن خاطره در ذهن کودک تثبیت می شود و باعث بیاد ماندن آن خاطره در ذهن کودک می‌شود‌.

عامل دوم احساسات قوی: اگر خاطره مورد نظر از یک اتفاق خیلی هیجانی و همرا با احساساتی مانند ترس، شادی زیاد و یا غم بوده باشد، احتمال ذخیره شدن این خاطره بالاتر خواهد بود.

عامل سوم حرف زدن: وقتی کودک زودتر حرف زدن را یاد می‌گیرد توانایی وصل کردن اتفاقات و کلمات را به هم پیدا میکند و همین امر می‌تواند به بیشتر ماندن خاطرات در ذهنش کمک کند.

همه ما خاطرات کودکی داشتیم که برخی از آنان به دلیل رشد مغز و شرایط دیگر ذخیره نشدند یا دسترسی به آنها سخت شده است؛ برخی دیگر هم خاطره هایشان را چون بار هیجانی یا تکرار بیشتری داشتند، بیشتر بیادشان مانده است.