وقتی شعر روحتو نوازش میکنه!

این شعر در واقع متن اهنگی از آلبوم شبانگاهان و سروده شده توسط ساعد باقری ست .

شبانگاهان تا حریم فلک چون زبانه کشد سوز آوازم شرر ریزد بی امان به دل ساکنان فلک ناله ی سازم

دل شیدا حلقه را شکند تا برآید و راه سفر گیرد مگر یک دم گرم و شعله فشان تا به بام جهان بال و پر گیرد

خوشا ای دل بال و پر زدنت ،شعله ور شدنت در شبانگاهی به بزم غم،دیدگان تر،جان پرشرری،شعله آهی

بیا ساقی تا به دست طلب،گیرم از کف تو جام پی در پی به داد دل ، ای قرار دلم ، نوبهار دلم ، میرسی پس کی؟

چون آن ابر نوبهارم من،به دل شور گریه دارم من میتوانم آیا نبارم من

نه تنها از من قرار دل،می‌رباید این شور شیدایی جهانی را دیدم یکسر غرق دریای ناشکیبایی

بیا در جان مشتاقان گل افشان کن،گل افشان کن به روی خود شب ما را چراغان کن،چراغان کن

چو آن ابر نوبهارم من به دل شور گریه دارم من میتوانم آیا نبارم من؟