جادوی تازه((هری پاتر))

جادوی هری پاتر دوباره زنده می‌شه؛ این بار تو سریالی که قصه رو از نو روایت می‌کنه...

ج جادوی تازه (هری پاتر) ما بزرگ شدیم... با چمدون‌هایی که هیچ‌وقت به سکو ۹ و سه‌چهارم نرسیدن. با نامه‌هایی که نیومدن، ولی با دل‌هایی که هنوز منتظرن. و حالا، جادو قراره دوباره اتفاق بیفته. نه تو همون قاب قدیمی، که تو لباسی تازه، با چهره‌هایی ناشناس، ولی با همون قلب تپنده‌ی جادو. یه سریال قراره برگردونه‌مون به هاگوارتز، نه برای اولین بار، برای بار چندم... ولی هر بار، انگار همون دفعه‌ی اوله.

می‌گن قراره همه‌چی از اول شروع شه... همون داستان، همون هاگوارتز، ولی نه با دن، نه با اما، نه با روپرت. قراره نسل جدیدی، دوباره زیر اون کلاه سخنگو بشینه، اسم‌ها دوباره خونده شن، و ما، از پشت صفحه‌ها، دوباره دل بدیم به یه جادوی آشنا توی چهره‌های غریبه. سخته، آره... چون برای ما هرمیون فقط یکیه، هری فقط یه نفره، و اسنیپ؟ اونو دیگه هیچ‌کس نمی‌تونه تکرار کنه.

ما با طلسما بزرگ شدیم، با وردایی که توی کوچه، توی حیاط، زیر پتو زمزمه‌شون می‌کردیم. با نقشه‌ای که شب‌ها رو روشن می‌کرد، و دشمنی که همیشه یه هورکراکس جلوتر بود. حالا می‌گن دوباره قراره همه‌چی زنده شه. یه فرصت تازه، برای نسلی که هاگوارتز رو فقط از قاب دیده. و برای ما؟ یه جور برگشتن... نه به گذشته، که به چیزی عمیق‌تر؛ به حسی که هنوز ته دل‌مون خاک نخورده.

دلمون می‌خواد باور کنیم… که این جادو هنوز زنده‌ست، که یه داستان، اگه واقعاً جادویی باشه، می‌تونه هزار بار تعریف شه و هنوزم جادو کنه. ولی ته دلمون یه صدای کوچیک می‌گه: «نکنه خرابش کنن؟» نکنه اون حسِ بی‌نقصِ کودکی زیر نورِ پررنگ‌ترِ تکنولوژی محو شه؟ اما ما همونایی هستیم که با یه کتاب کهنه به قلعه‌های تخیلی سفر کردیم… شاید وقتشه دوباره دل بدیم، شاید وقتشه دوباره منتظر اون جغد بشینیم. نمره پیشنهادی سلطان خلیل برای تماشا ۸ از ۱۰ ادامه دارد...