زمرد های همیشه سبز:)

در اعماق دریای زمرد، جایی که درختان کهن بلند و آزاد ایستاده اند، سمفونی زندگی آشکار می شود، در زمزمه های نرم، و قصه های ناگفته.

نور خورشید از میان برگ ها عبور می کند، الگوهایی می آفریند که طبیعت می بافد، رقصی از سایه ها، نور و هوا، راز جنگل، وحشی و کمیاب.

بوی کاج و خاک بسیار شیرین، خرچنگ برگ ها زیر پایم، زمزمه های خش خش نسیم، سمفونی در میان درختان.

پرندگان با آوازهای شادی و فیض، در این فضای مقدس بال می زنند، در حالی که رودخانه ها آهنگی ملایم می خوانند، زیر ماه نقره ای مراقب.

در هر شاخه، در هر ریشه، در شکوفه های لطیف، برگ ها و شاخه ها، جنگل داستانی را نفس می کشد که آنقدر قدیمی است، از رازهایی که جنگل ها می بینند.

پس در این قلمرو چنان سبز بگرد، جایی که شگفتی های طبیعت را می توان دید، و بگذار دلت همیشه آزاد باشد، در زمزمه های همیشه سبز.