نسیم سرنوشت .

پر از پیچ و خم بود زندگیم ، پر از پیچک‌های سبز و بلندی که میپیچن دور تنم و من رو داخل تاریکی و سیاهی وجودشون میکشن و من این بار کسی‌ام که دیگه نمیخوام ازشون فرار کنم ، بذار این بار غرقم کنن .

مدت هاست که مرده ام ، جسمم را به تلخی و سیاهی سیاره ای تقدیم کردم که بیش از سال هاست به سوی پوچی میرود و روحم را میان انبوه خاطراتی که روزی از ان من بود رها کردم ،

انگار که جنگ بین قلب و مغزم به پایان رسیده ، هردو بی امید به کارشان ادامه میدهند ،

مغزم در تلاش برای فراموشی و قلبم در اتشی از خاطرات میسوزد . به قدری که چیزی تا خاکستر شدن ندارد ، این بزرگترین هدف زندگی ام بود ،

اینک به انجایی رسیدم که دیگر هیچ چیز را نمیفهمم و همه چیز را به دستان نسیم سرنوشت سپرده ام ، و فارغ از هر خیال خود را رها کرده ام .