چرا ماه به روی زمین سقوط نمیکند؟

ماه به خاطر جاذبه زمین به دور زمین می گردد. درست مثل زمین که به خاطر جاذبه خورشید به دور خورشید می گردد. اما چرا نیروی جاذبه زمین،ماه را به طرف ما نمی کشد و ماه در همان فاصله باقی می ماند؟

برای درک پاسخ این پرسش می توانید یک وزنه را تصور کنید. اگر شما این وزنه را به انتهای یک ریسمان ببندید و ریسمان را دور سرتان بچرخانید احساس می کنید که وزنه سعی می کند که پرواز کند و از شما دور شود. اما نگهداشتن ریسمان از سوی شما چنین اجازه ای را به وزنه نمی دهد. نتیجه این است که وزنه دور سر شما می چرخد.

ماه (آن را همان وزنه در نظر بگیرید) با سرعت مشخصی در میان فضا حرکت می کند و می خواهد با همین سرعت به داخل فضا پرواز کند و به عمق آن برود. اما در همان زمان جاذبه زمین (ریسمان) تلاش می کند تا ماه را به طرف خود بکشد و نگذارد درآسمان رها شود. این دو نیرو همدیگر را خنثی می کنند و نتیجه اش این است که ماه نه به داخل فضا پرواز می کند و نه به زمین برخورد می کند. بلکه به چرخشش در مدار ادامه می دهد و ادامه می دهد

زمین با نیروی گرانش ماه را به سوی خود می‌کشد. اگر انسان ماه را که در حقیقت بی وقفه به دور سیاره ما می‌چرخد، از گردش باز می‌داشت، ماه فقط برای مدت کوتاهی ثابت می‌ایستاد، آنگاه با سرعتی فزاینده به سمت زمین می‌شتافت و در نهایت با آن برخورد می‌کرد. البته این عمل میسر نیست. ماه از همان زمانهای اولیه با سرعتی برابر ۳۶۵۹ کیلومتر در ساعت به دور زمین در حال گردش بوده‌است. در اثر این حرکت گردشی، یک نیروی گریز از مرکز به سمت خارج ایجاد می‌شود، که درست به اندازه نیروی گرانش زمین که به سمت داخل کشش دارد، است. این دو نیروی مخالف، اثر یکدیگر را بطور متقابل خنثی می‌کنند، به نحوی که ماه هموراه بر مدار خود باقی می‌ماند.