ده کشف علمی تصادفی که جهان رو تغییر دادند!!

در ادامه ۱۰ تا از کشف های علمی رو باهم خواهیم دید که خیلی تصادفی ساخته یا کشف شدن

1‌. پنی‌سیلین: پنی‌سیلین اولین آنتی‌بیوتیک جهان است که به طور تصادفی توسط الکساندر فلمینگ در سال ۱۹۲۸ کشف شد. فلمینگ، باکتری‌شناس بریتانیایی، در حال تحقیق بر روی باکتری‌های استافیلوکوک بود که متوجه شد یکی از پتری‌دیش‌هایش به طور تصادفی با کپک پنی‌سیلیوم نوتاتوم آلوده شده است. او مشاهده کرد که این کپک، رشد باکتری‌ها را متوقف کرده و یک منطقه پاک ایجاد کرده است. این کشف مهم منجر به توسعه داروی پنی‌سیلین شد که در نهایت جان میلیون‌ها نفر را نجات داد و به عنوان اولین آنتی‌بیوتیک موثر برای درمان عفونت‌های باکتریایی شناخته شد.

2. تفلون: تفلون، که به نام پلی‌تترافلوئورواتیلن (PTFE) نیز شناخته می‌شود، به طور تصادفی توسط روی پلنکت در سال ۱۹۳۸ کشف شد. او یک شیمیدان بود که برای شرکت دوپونت کار می‌کرد و در تلاش بود تا یک گاز مبرد جدید تولید کند. در حین آزمایش، پلنکت متوجه شد که یکی از گازها به جامدی لغزنده و غیرچسبنده تبدیل شده است. این ماده جدید، که ما امروز آن را به عنوان تفلون می‌شناسیم، به سرعت به خاطر ویژگی‌های منحصربه‌فردش مورد استفاده قرار گرفت، به ویژه در تولید ظروف پخت و پز که به سطح غیرچسبنده معروف هستند.

3. مایکروویو: پرسپسی اسپنسر، مهندس آمریکایی که در سال ۱۹۴۵ برای شرکت رایتون کار می‌کرد، در حال تحقیق بر روی پروژه‌های رادار بود که به طور تصادفی دستگاه مایکروویو را کشف کرد. او مشاهده کرد که شکلاتی که در جیبش بود، ذوب شده است. پس از بررسی‌های بیشتر، او متوجه شد که امواج مایکروویو می‌توانند غذا را به سرعت گرم کنند. این کشف منجر به ساخت اولین دستگاه مایکروویو شد که در نهایت به یک وسیله پرکاربرد در آشپزخانه‌های سراسر جهان تبدیل شد.

4. انسولین: در دهه ۱۹۲۰، فردریک بنتینگ و چارلز بست، دانشمندان کانادایی، هنگام تحقیق بر روی عملکرد پانکراس سگ‌ها، انسولین را کشف کردند. آن‌ها مشاهده کردند که حذف پانکراس منجر به بروز دیابت می‌شود. پس از آزمایش‌های بیشتر، آن‌ها موفق به استخراج و تزریق انسولین به سگ‌های دیابتی شدند و توانستند علائم دیابت را کنترل کنند. این کشف انقلابی منجر به توسعه انسولین برای درمان دیابت در انسان‌ها شد و جان میلیون‌ها نفر را نجات داد.

5. اشعه ایکس:اشعه ایکس به طور تصادفی توسط ویلهلم رونتگن، فیزیکدان آلمانی، در سال ۱۸۹۵ کشف شد. او در حین کار با لوله‌های کاتودی متوجه شد که یک صفحه حساس در نزدیکی لوله به طور ناگهانی روشن شده است، حتی زمانی که پوشش کاغذی داشت. او این پدیده را بررسی کرد و متوجه شد که اشعه‌ای نامرئی و قدرتمند از لوله خارج می‌شود که می‌تواند از برخی مواد عبور کند و تصاویر داخلی اجسام را ثبت کند. رونتگن این اشعه را "اشعه ایکس" نامید و این کشف انقلابی باعث تحول در تشخیص و درمان پزشکی شد.

6. پلاستیک: باکلیت، اولین پلاستیک مصنوعی، توسط لئو هندریک باکلند، شیمیدان بلژیکی-آمریکایی، در سال ۱۹۰۷ به طور تصادفی کشف شد. باکلند در تلاش بود تا جایگزینی برای لاک‌های طبیعی تولید کند و به طور غیرمنتظره‌ای باکلیت را کشف کرد. این ماده جدید به خاطر مقاومتش در برابر حرارت و قابلیت قالب‌گیری آسان، به سرعت در صنایع مختلف از جمله صنعت الکترونیک و لوازم خانگی مورد استفاده قرار گرفت.

### ۷. ولکرو: جورج دو مسترال، مهندس سوئیسی، در سال ۱۹۴۱ هنگام پیاده‌روی در کوه‌های آلپ متوجه شد که خارهای کوچک به لباس و سگش چسبیده‌اند. او این پدیده را بررسی کرد و متوجه شد که خارها دارای قلاب‌هایی هستند که به الیاف لباس می‌چسبند. این مشاهده منجر به اختراع ولکرو، یک سیستم بستندگیر چسبنده، شد که امروزه در بسیاری از محصولات مثل کفش، لباس و لوازم ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

8. کوکا کولا کوکا کولا به طور تصادفی توسط جان پمبرتون، داروساز آمریکایی، در سال ۱۸۸۶ کشف شد. پمبرتون در تلاش بود تا یک داروی جدید تولید کند که حاوی عصاره برگ کوکا و آجیل کولا بود. پس از ترکیب این مواد با آب گازدار، او به طور ناخواسته یک نوشیدنی خوشمزه و گازدار تولید کرد. این نوشیدنی به سرعت محبوب شد و امروز به عنوان یکی از معروف‌ترین نوشیدنی‌های جهان شناخته می‌شود.

9. پتاسیم کلرات در سال ۱۷۸۸، کارل ویلهلم شیله، شیمیدان سوئدی، هنگام تحقیق بر روی خواص شیمیایی مختلف، به طور تصادفی ترکیب انفجاری پتاسیم کلرات را کشف کرد. شیله متوجه شد که این ترکیب می‌تواند به صورت خودبخودی انفجار ایجاد کند. این کشف، علاوه بر اهمیت در حوزه شیمی، تأثیر بسزایی در توسعه مواد منفجره و استفاده‌های نظامی داشت.

10. چسب فوق‌العاده در سال ۱۹۴۲، هری کوور، شیمیدان آمریکایی، در تلاش برای توسعه شفاف‌سازی پلاستیک‌ها برای استفاده در لنزهای اسلحه‌های جنگ جهانی دوم بود. به طور تصادفی، او ترکیبی به نام سایانو آکریلات (Cyanoacrylate) را کشف کرد که به سرعت و به شدت چسبنده بود. این کشف منجر به تولید چسب فوق‌العاده (سوپر گلو) شد که امروزه برای اتصال سریع و قوی مواد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.