فردی که در آینده دیدم

یادم است خیلی وقت‌ها پیش، در خوابی عجیب، روحم از جسمم جدا شد. رو به مرگ بودم، اما نمرده بودم. در آن لحظه، به آینده سفر کردم؛ سال‌ها بعد، در همین خانه!

فردی که بعد از من در خانه‌ام زندگی می‌کرد، فرد عجیبی بود. او هیچ روحی نداشت و به هیچ چیز اهمیت نمی‌داد. زندگی‌اش تنها به یک روتین روزمره خلاصه می‌شد. هر روز ساعت ۶ به سر کار می‌رفت و ساعت ۸ برمی‌گشت. شام ساده‌ای می‌خورد و سپس می‌خوابید. زندگی‌اش تکراری و بی‌جان بود. نمی‌توانستم او را دوست داشته باشم؛ نه، نه، از او بدم می‌آمد. شاید هم بیشتر از او متنفر بودم.

بعد از نصف روز از آن خواب بیدار شدم. روحم به جسمم بازگشته بود. خوابی که در آن لحظه دیدم برایم یک سال گذشته بود. خوابی که خواب نبود، نمی‌دانم اسمش را چه بگذارم. هرچه بود، ترسناک بود.

دفترچه‌ای سنگین برداشتم و شروع به نوشتن کردم. عکس‌ها چسباندم؛ زندگی‌ام را نجات دادم. نه، زندگی هیچگاه نجات داده نمی‌شود؛ روحم را نجات دادم! سال‌ها گذشته و من اکنون یک جهانگردم. بین خودمان بماند، سال‌ها پیش در آن خواب خودم را دیده بودم.