در فضا هم می‌توان باران بارید، اما این باران از نوعی خاص است! در فضا، قطرات باران از ترکیب ذرات ریز یخ، بخار آب و گرد و غبار فضایی تشکیل می‌شوند. این قطرات به قدری کوچک و سبک هستند که به جای اینکه روی زمین بیفتند، در فضا معلق می‌مانند. به این نوع بارش‌ها "باران فضایی" گفته می‌شود که به دلیل نبود جاذبه و فشار هوا، این قطرات به صورت معلق در فضا باقی می‌مانند.
این بارش فضایی تنها یکی از عجایب فضاست. جالب‌تر اینکه در فضا، نه آسمان آبی است و نه خورشید به همان شکل که ما می‌بینیم. در واقع، در فضا هیچ چیزی به نام "رنگ" وجود ندارد، چون برای دیدن رنگ‌ها نیاز به جو داریم که نور خورشید را پراکنده کند. به همین دلیل، فضا به‌طور کامل تاریک است و ستارگان به صورت نقطه‌ای در یک زمینه سیاه و بی‌پایان دیده می‌شوند. همینطور در فضا هیچ صدایی وجود ندارد، چرا که صدا برای حرکت نیاز به یک محیط (مثل هوا یا آب) دارد تا امواج صوتی منتقل شوند. بدون این محیط‌ها، حتی اگر در فضا فریاد بزنید، هیچ‌کس صدای شما را نمی‌شنود!
حتی گرانش در فضا هم با زمین فرق داره! در فضا، وقتی فضانوردان در ایستگاه‌های فضایی معلق هستند، حس "بی‌وزنی" پیدا می‌کنند. ولی این به این معنی نیست که گرانش وجود ندارد. در واقع، آنها همچنان در میدان گرانشی زمین هستند، اما چون در حال حرکت با سرعت زیاد هستند (به‌طور دائم در حال سقوط به سمت زمین)، هیچ نیروی گرانشی عمودی‌ای به آنها وارد نمی‌شود. این پدیده باعث می‌شود که فضانوردان در "وضعیت بی‌وزنی" شناور بمانند. علاوه بر این، یک چیز جالب‌تر اینه که در فضا، اتم‌ها و مولکول‌ها به‌طور متفاوتی رفتار می‌کنند. به عنوان مثال، در شرایط بی‌وزنی، مایعات نمی‌چکه‌اند و به جای آن به صورت کره‌های کوچک جمع می‌شوند، چون هیچ نیروی جاذبه‌ای برای کشیدن مایع به سمت پایین وجود ندارد. این موضوع حتی در ساخت فضانوردان و ابزارهای فضایی تأثیر زیادی دارد، چون در فضا همه چیز باید به‌طور ویژه طراحی بشه تا این رفتارهای غیرعادی رو مدیریت کنه.
حتی در فضا هم می‌توان به نوعی "شب و روز" داشت، اما نه به همان شکلی که ما تجربه می‌کنیم. در فضا، به دلیل نبود جو و محیطی که نور خورشید را پراکنده کند، روز و شب به شکل‌هایی متفاوت اتفاق می‌افتند. برای مثال، در مدار ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، فضانوردان هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین می‌چرخند، بنابراین هر ۴۵ دقیقه روز است و ۴۵ دقیقه شب. این یعنی فضانوردان در طول یک روز کاری ممکنه بیش از ۱۶ بار طلوع و غروب خورشید رو تجربه کنند! علاوه بر این، در فضا، زمین کاملاً شفاف به نظر می‌آید. به جای اینکه یک توپ آبی بزرگ ببینید، زمین به صورت یک کُره شفاف و درخشان می‌درخشد، چون جو زمین به صورت یک لایه‌ی نازک به شدت درخشان است و از فضا کاملاً قابل مشاهده است. این دیدن زمین از فضا، یکی از تجربیات شگفت‌انگیز و تحسین‌برانگیز برای فضانوردان است که برای اولین بار این سیاره آبی رو از دوردست‌ها مشاهده می‌کنند.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
فرصت