روی دوش دیگران یک روز ترکت میکنم؛

من به بعضی چهره‌ها چون زود عادت می‌کنم ، پیش‌شان سر بر نمی‌آرم ، رعایت می‌کنم

هم‌چنان که برگ خشکیده نماند بر درخت ، مایه‌ رنج تو باشم رفع زحمت می‌کنم

این دهان باز و چشم بی‌تحرّک را ببخش ، آن‌ قدر جذّابیت داری که حیرت می‌کنم

کم اگر با دوستانم می‌نشینم جرم توست ، هر کسی را دوست دارم در تو رؤیت می‌کنم

فکر کردی چیست موزون می‌کند شعر مرا ؟ در قدم برداشتن‌های تو دقت می‌کنم

یک سلامم را اگر پاسخ بگویی می‌روم ، لذتش را با تمام شهر قسمت می‌کنم

ترک افی..ونی شبیه تو اگر چه مشکل است ، روی دوش دیگران یک روز ترکت می‌کنم

توی دنیا هم نشد برزخ که پیدا کردمت ، می نیشینم تا قیامت با تو صحبت می‌کنم )