کمیاب ترین میوه ها

الماس سیاه شاید برایتان جالب باشد که بدانید پیدا کردن این سیب، تقریبا غیرممکن است. این سیب که الماس سیاه نامیده می‌شود در سال‌های اخیر سروصدای زیادی به پا کرده. آنچه این سیب را از انواع دیگر سیب‌ها متمایز کرده، رنگ زیبا و خاص آن است. این سیب به رنگ بنفش تیره متمایل به مشکی است. با کندن پوست به گوشته سفید رنگ آن می‌رسیم. اینطور نقل شده است که گوشته سیب طعمی شیرین و اندکی تند دارد. این سیب بسیار کمیاب است و آن را فقط می‌توان در اطراف شهر کوهستانی «Nyingchi» در تبت پرورش داد؛ شهری که در ارتفاع ۳۵۰۰ متری از سطح زمین قرار دارد. برای پرورش درخت این سیب، زمان زیادی لازم است. حدوداً ۸ سال طول می‌کشد تا درخت الماس سیاه به مرحله میوه دادن برسد. درنظر بگیرید که این درخت تنها ۲ ماه در سال میوه می‌دهد و همین یکی از دلایل گران بودن و کمیاب بودن این سیب است.

دست بودا دست بودا از خانواده بالنگ‌هاست و اغلب در کالیفرنیا کشت می‌شود. جالب اینجاست که فقط از پوست این میوه استفاده می‌شود و قسمت داخلی آن خوردنی نیست. این میوه روی درختچه‌ها و درخت‌های کوچکی که شاخه‌های بلند و نامنظمی دارند و پوشیده از خار هستند، می‌روید. چینی‌ها این میوه را به‌عنوان هدیه در جشن سال نو به یکدیگر هدیه می‌دهند، زیرا اعتقاد دارند برای آنها خوش‌شانسی به ارمغان می‌آورد. همچنین، این میوه بسیار خوشبوست و در چین و ژاپن از آن برای خوشبو کردن اتاق‌ها و وسایل شخصی مانند لباس استفاده می‌کنند.

پادشاه میوه ها بیش از ۱۰۰ سال است که سفرنامه‌نویسان سعی کرده‌اند طعم و بوی دوریان را، که میوه‌ای متعفن و بدبو در سنگاپور است، توصیف کنند و هنوز به هیچ‌وجه امکان‌پذیر نیست که بتوان آن را برای کسی که هرگز طعم و بوی منحصربه‌فرد آن را تجربه نکرده است توصیف کرد. دوریان به‌دلیل بوی متعفن و بسیار زیادش در بسیاری از وسایل حمل‌ونقل عمومی در سراسر تایلند، ژاپن و هنگ‌کنگ ممنوع شده است. با این حال، دوریان طرفداران بسیار زیادی دارد و محلی‌ها آن را پادشاه میوه‌ها می‌نامند، چرا که دوریان بسیار مفید و مغذی است، حتی بیشتر از بسیاری از میوه‌های دیگر.

ریشه نیپا ریشه نیپا از درخت نخل نیپا به‌دست می‌آید. این درختان که در کشور مالزی یافت می‌شوند، به‌خاطر بدنه تنومندشان مشهورند و به همین دلیل ارزش بالایی دارند. شکری که از این ریشه به‌دست می‌آید، عملا بدون کاربرد باقی می‌ماند، زیرا فرآیند تصفیه و تجاری‌سازی‌ آن با مشکلاتی روبه‌روست. عجیبی این میوه در آن است که مثل انگور، اگر آن را به حال خود رها کنید، بعد از گذشت ۱۰ روز به سرکه تبدیل می‌شود.

خرمای پولک دار آگواژه میوه‌ای است شبیه خرما با پوست پولک‌دار که ثمره درختی از خانواده نخل‌ها به نام موریچ است. این درخت بومی آمریکای جنوبی است و معمولا کنار باتلاق‌ها رشد می‌کند. این میوه منحصربه‌فرد را میوه‌ای جادویی برای خانم‌ها می‌نامند، زیرا مواد مغذی و ساختار آن به‌گونه‌ای است که فواید زیادی هم برای سلامت جسمی و هم زیبایی ظاهری دارد. زیر پولک‌های قهوه‌ای رنگ میوه آگواژه گوشت زرد رنگ و خوراکی آن و در میان گوشت نیز یک هسته سفت قرار دارد.

توت طلایی توت طلایی میوه‌ای کوچک با پوستی شفاف به رنگ زرد یا نارنجی است که با یک پوسته نازک به شکل فانوس پوشیده شده است. توت طلایی بومی کشور برزیل است و دارای مزه ترش و شیرین است که یادآور مزه گوجه گیلاسی است. اوج رشد این میوه اواخر فصل تابستان تا پاییز است.

شیر نارگیل آکبی برای نخستین بار توسط ژاپنی‌ها کشف شد، اما این میوه همچنان میوه‌ای کمیاب است که بیشتر مردم شناختی از آن ندارند. احتمالا با دیدن ظاهر کشیده و بنفش آکبی، به یاد بادمجان بیفتید. گل‌های درخت آکبی معطر و بزرگ هستند و میوه‌های آن رشدی رویشی شبیه انگور دارد. البته رشد تهاجمی این گیاه واقعا قابل توجه است و به همین دلیل در بسیاری از کشورها، ازجمله نیوزیلند به آن گیاه ناخواسته می‌گویند. عطر و طعم آکبی، چیزی شبیه شیرنارگیل است و از آنجا که این میوه فقط ۲ هفته در فصل تابستان دیده می‌شود، گران‌قیمت است.