تاریخچه ی دمپایی

اولین دمپایی لاانگشتی که تا کنون در تاریخ یافت شده به بیش از ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد باز میگردد. که انسانهای اولیه از آن به عنوان پوششی برای حفاطت از پای خود استفاده میکردند. ولی آنچه که امروزه بصورت تولید انبوه تولید میشود اولین بار در ژاپن اتفاق افتاده.

هفت سال پس از جنگ جهانی دوم ، بسیاری از آمریکایی ها هنوز ژاپنی ها را دشمن می دانند – و به هر چیزی اعتماد ندارند. با این حال وارد تجارت با هم شدند و چیزی نگذشت که یک نسخه دمپایی لاستیکی از دمپایی ژاپنی به نام ( زوری ) به یک کالای محبوب در داروخانه های ایالات متحده تبدیل شده است. چاز اعلام کرد: “زنان ما پوشیدن دمپایی های سفت و سخت را آغاز کرده اند.” به اعتقاد وی ، زنان ژاپنی خود را در بند انگشتان پا نشان می دادند. و اکنون ، به لطف زوری های لاستیکی ، زنان آمریکایی نیز چنین می کنند

از نخستین سبک دمپاییهای قدیمی صندل بوده است که صندل چرم همواره جزو محبوب ترین نوع صندل و دمپایی از گذشته تاکنون محسوب می شود و هم اکنون در بسیاری از کشورهای پیشرفته اغلبی از مردم همواره از دمپایی صندل استفاده می نمایند.

دمپایی در زمانهای مختلفی با توجه به سبک سلیقه های متفاوتی ساخته و تولید می شد در هیچ جایی از ثبت ملی نام و نشانی شخصی که نخستین دمپایی را طراحی و تولید نمود وجود ندارد.

دمپایی، به این علت به این اسم شناخته می شود که همیشه نزدیک پای صاحبش (دم پای صاحب) هست و معمولا در فضاهایی که نمی توان از کفش بیرون استفاده نمود، استفاده می شود و از پای صاحبش مراقبت می کند.

در گذشته به دمپایی، نعلین نیز گفته می شده است که امروزه به دمپایی هایی که روحانی ها می پوشند نعلین می گویند.