وقتی که نیستم

یک روزی می‌رسد.عشق مرا میفهمی ، دلت برایم لک می‌زند، جانانه دلت می‌خواهد من کنارت باشم

دلت هوس عشق ورزیدن مرا می کند ،دلت هوای انرژی و عشقی که در حرفهایم بود می کند

یک روزی می‌رسد. پشیمان هستی از رفتارت با من ، پشیمان هستی که چرا قبول نکردی عشق مرا، پشیمان هستی که چرا هوس زد به سرت عشق مرا رد کردی

آری ، می‌رسد آن روز اما من دگر در آغوش کسی دیگریم، با کسان دیگری میخندم و میگردم .

آن روز من در آغوش خاک نرم هستم و تنها با مردها میخندم و میگردم . و تو فقط میتوانی گل های مورد علاقه مرا بر سر مزارم بیاری و فقط زار بزنی .