تاریخچه ی ایموجی

Emoticons در 19 سپتامبر 1982 و توسط متخصص کامپیوتری به نام «اسکات فالمن» در بولتن الکترونیک دانشگاه «کارنگی ملون» مطرح شد و به زودی به دانشکده های دیگر و دنیای خارج راه پیدا کرد. این نشانه ها چندین دهه در دنیای کامپیوتر سابقه دارند و برای نمایش حالت های خشونت، غم، شادی و غیره کاربرد داشته اند.۱ اردیبهشت ۱۳۹۷

176 ایموجی ساخته شده توسط کوریتا اکنون بخشی از کالکشن و مجموعه دائمی موزه هنر های مدرن در نیویورک است که نماد هایی از صورت را نشان می دهد زیرا هدف اصلی آن ها نشان دادن صورت هایی کوچک در بیان احساسات بود. سپس کاراکتر های دیگری مثل چتر، خورشید، ابر و برف، ترافیک، ماشین، هواپیما، کشتی، تکنولوژی، موبایل، تلویزیون و... هم ساخته شدند اما این کاراکتر ها به طور کامل اطلاع رسانی نمی کردند. در واقع یک نوع احساس را در پیام متنی انتقال می دادند و پیام را از حالت سردی و بی روحی خارج می کردند زیرا تازه اول کار بودند.

ایموجی ها بعد ها به سرعت در ژاپن شهرت پیدا کردند و رایج شدند. در میانه سال 2000 بمبی از ایموجی ها روی کار آمد و کمپانی های خارج از ژاپن هم شروع به ساخت کردند. یکی از این کمپانی ها اپل بود که ایموجی را در پلتفرم های دیگر هم استفاده کرد. در سال 2007، یک نرم افزار بین المللی در گوگل یک گروه را جمع آوری کرد تا به ارتقا و پیشرفت ایموجی ها بپردازند و روی کامپیوترها هم کار کنند

ایموجی ها بعد ها به سرعت در ژاپن شهرت پیدا کردند و رایج شدند. در میانه سال 2000 بمبی از ایموجی ها روی کار آمد و کمپانی های خارج از ژاپن هم شروع به ساخت کردند. یکی از این کمپانی ها اپل بود که ایموجی را در پلتفرم های دیگر هم استفاده کرد. در سال 2007، یک نرم افزار بین المللی در گوگل یک گروه را جمع آوری کرد تا به ارتقا و پیشرفت ایموجی ها بپردازند و روی کامپیوترها هم کار کنند

اولین ایموجی در سال 1999 توسط یک هنرمند ژاپنی به نام "شیگتاکا کوریتا" ساخته شد. "کوریتا" و تیمش روی پلتفرم اولیه موبایل به i-mode کار می کردند و می خواستند که یک رابط برای انتقال پیام از طریق یک راه ساده طراحی کنند. به عنوان مثال آیکونی طراحی کردند که پیش بینی آب و هوای ابری را بتوان از طریق آن نشان داد بنابراین از تصاویر 12 در 12 پیکسل استفاده کردند که از داخل کیبورد انتخاب می شد و در رابط کاربری i-mode قرار داشت و سپس آن را وارد حروف داخل کیبورد کردند.

دهه‌ی ۱۹۹۰، از کاراکترهای ترکیبی برای ساخت ایموجی‌هایی مثل چهره‌ی خندان استفاده می‌شد. اسکات فالمن، یکی از استادان کارنیگ ملون، ابداع‌کننده‌ی این کاراکترها بود. به این کاراکترها ایموتیکان (Emoticon) گفته می‌شود که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ایموتیکان :-) و :-( و D-8 در مکالمه‌های چت‌رومی دهه‌ی ۱۹۹۰ اشاره کرد. برای القای سخن طعنه‌آمیز از کاراکتر ;-) و برای انتقال بی‌اطلاعی از مسئله‌ای از کاراکتر ¯_(ツ)_/¯ استفاده می‌شود.

ایموجی‌ها به‌سرعت در ژاپن به‌شهرت رسید؛ به‌طوری‌که شرکت‌های موبایل رقیب از ایده‌ی DOCOMO تقلید کردند. شرکت‌های خارج از ژاپن مثل اپل، از ایموجی‌ها در پلتفرم‌های دیگر استفاده کردند. در سال ۲۰۰۷، تیمی از گوگل از کنسرسیوم یونیکد درخواست کرد استانداردهای جهانی را برای یکپارچه‌های ایموجی‌ها در تمام پلتفرم‌ها ایجاد کند. Unicode Consortium به‌عنوان سازمانی غیرانتفاعی برای پایه‌ریزی طرح رمزنگاری کاراکتر جهانی به‌نام یونیکد در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد.