دید دو چشمی

دید دوچشمی نوعی از بینایی است که در آن جانور می‌تواند از هر دو چشم به‌طور مستقل در بینایی استفاده کنند.

مزایای دید دوچشمی: ۱_جانور می‌تواند در صورتی که یک چشمش صدمه دیده باشد به خوبی از چشم دیگر در بینایی استفاده کند. ۲_میدان دید جانور با دید دو چشمی گسترده‌تر از جانوری که دید معمولی دارد است برای مثال، انسان‌ها که دید معمولی دارند تنها می‌توانند زاویه‌ای در حدود ۱۹۰ درجه از فضای روبروی خود را ببینند که ۱۲۰ درجه از آن در بازه دید هر دو چشم مشترک است و تنها حدود ۴۰ درجه هر چشم بیشتر از چشم دیگر می‌بیند.

۳_توانایی دید مستقل در هر دو چشم به جانور کمک می‌کند تا از دو زاویه نقطه هدف را ببیند، با کمک این اختلاف‌منظر درک جانور از اطراف خود و فاصله نقطه هدف دقیق تر می‌شود.همچنین بهتر می‌تواند موجود دیگری که پنهان شده را پیدا کند. ۴_وقتی جانور میدان دید گسترده تری دارد و از طرفی می‌تواند در دو زاویه متفاوت نقطه هدف را ببیند به همین دلیل می‌تواند بخشی یا همه جسمی را که پشت یک مانع قرار گرفته ببیند.این توانایی در بینایی جانداران اولین بار از سوی لئوناردو دا وینچی شناسایی شد جانور دارای دید دوچشمی با تجمیع اطلاعاتی که از دید هر یک از چشم‌هایش به مغز می‌رسد می‌تواند اجسامی که خیلی در چشم نمی‌آیند را هم درک کند.

جانورانی که دید دوچشمی دارند می‌توانند درک کنند که به کدام چشم نور رسیده‌است ، اگر بخواهند می‌توانند با اینکه دو چشمشان باز است تنها با یک چشم ببینند، می‌توانند آنچه در میدان دید هر دو چشم وجود دارد را با هم ترکیب کنند و فقط یک تصویر ببینند، یا هنگامی که هر یک از چشم‌ها تصویری بسیار متفاوت می‌بیند، تصویر دیده شده توسط هر یک از چشم‌ها را به دلخواه ببینند. دوچشمی بودن به یک جانور کمک می‌کند تا در تعقیب، جابجایی و چنگ انداختن بهتر عمل کند.

بعضی از جانوران بخصوص آنهایی که شکار می‌شوند، معمولاً چشم‌های خود را در دو جهت مختلف می‌گذارند تا میدان دید گسترده‌تری داشته باشند مانند خرگوش، گاومیش‌های آسیایی و شاخ‌درازان.حتی برخی پرنده‌ها بدون اینکه مجبور باشند چشمان خود را تکان دهند میدان دید ۳۶۰ درجه دارند.

دید دوچشمی جانوران درنده‌ای که چشمانشان در جلوی صورتشان است، بیشتر صرف بهتر دیدن نقطه روبرو می‌شود و آنها میدان دید کوچکتری دارند.همچنین چشمانی که در جلوی صورت مهره‌داران وجود دارد بسیار تکامل یافته و متنوع است و به آنها امکانات زیادی می‌دهد تنها سه دسته از مهره‌داران وجود دارد که چشمانشان کاملاً رو به جلو در صورتشان است این سه گروه عبارتند از نخستی‌سانان، گوشت‌خوارسانان و پرندگان شکاری.

بعضی از جانوران شکارچی مانند نهنگ عنبر و نهنگ قاتل با اینکه احتمالاً از دید دوچشمی برخوردارند اما چشمانشان در دو سوی سرشان قرار گرفته‌است. جانورانی مانند خفاش میوه‌خوار که لزوماً شکارچی نیستند و برخی از نخستی‌سانان که چشمان روبرو دارند برای درک بهتر از عمق و گرفتن و چنگ انداختن به یک شاخه یا غذا از دید دوچشمی خود استفاده میکنند.البته معمولاً جانورانی که چشمشان در جلوی صورتشان است چشم‌ها را در یک زاویه حرکت می‌دهند.