چشم انسان!!

ساختمان چشم انسان شبیه یک کره است. در قسمت جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه وجود دارد. نور از محیط خارج وارد قرنیه شده و پس از عبور از مردمک به عدسی می‌رسد. عدسی نور را به صورت دقیق روی شبکیه متمرکز می‌کند تا تصویر واضحی بر روی شبکیه ایجاد شود. چشم انسان قادر به تشخیص ۱۰ میلیون رنگ است

ـ چشم‌های انسان اندام‌ها حسی بسیار تخصصی در دو حفره استخوانی جلوی جمجمه هستند و از ساختارهای مختلفی تشکیل شده‌اند که نور را دریافت کرده و به پیام عصبی تبدیل می‌کنند. صلبیه، عنبیه، زلالیه، عدسی، زلالیه، شبکیه ، ماهیچه‌های خارج چشمی و ماهیچه‌های مژگانی، ساختارهای چشم هستند که بافت و عملکرد متفاوتی دارند. قبل از بررسی ساختارهای داخلی کره چشم، آناتومی حفره‌های استخوانی حدقه را بررسی می‌کنیم.

حدقه‌ها، حفره‌های استخوانی جلوی جمجمه و ساختارهای هرمی هستند که راس آن‌ها در پشت و قاعده آن جلوی سر قرار دارد. کره چشم، ماهیچه‌های خارج چشمی، اعصاب و رگ‌های خونی چشم در این حفره‌ها قرار دارند و قسمت‌های خالی بین آن‌ها با بافت چربی پر می‌شود. هفت استخوان در دیواره بالایی، پایینی، میانی، جانبی، راس و قاعده هر یک از این حفره‌ها را از بخش‌های دیگر جمجمه جدا می‌کنند.

ماهیچه‌های خارج چشمی در حفره استخوانی چشم قرار دارند و به‌وسیله تاندون‌ها به کره چشم وصل می‌شوند. ماهیچه‌های رکتوس بالایی، پایینی، میانی و جانبی همراه ماهیچه‌های مورب بالایی و پایینی در حرکت کره چشم و ماهیچه بالابرنده پلک بالا در حرکت پلک نقش دارند...

پلک‌ها لایه بافتی متحرک و نازکی هستند که از چشم در برابر آسیب‌های خارجی محافظت کرده و با پخش کردن اشک در حفظ رطوبت چشم نقش دارند. هر پلک از لایه‌های اصلی پوست، ماهیچه‌های حلقوی، صفحه تارسال، ماهیچه بالابرنده و ملتحمه تشکیل شده است. پوست پلک نازک‌ترین بافت پوستی بدن است و لایه زیرپوستی آن از رشته‌های بافت پیوندی سست و فاقد چربی تشکیل می‌شود.