چجوری خود را در آینه میبینم؟

ما به این علت می‌توانیم خود را در آینه ببیننیم که آینه نوری را که بر آن می‌تابد بازگرداند. چیزایی از قبیل فرش و دیوارهای رنگ‌ شده بیشتر نوری رو که بر آن‌ها می‌تابد منعکس می‌کنن؛ ولی نوری که باز می‌تابانند، پراکنده می‌شود. ولی آینه‌ها نور رو بدون اینکه پراکنده کنن منعکس می‌کنن. برای جلوگیری از پراکندگی نور، سطح آینه باید خیلی صاف باشد.

شیشه همانطور که هست یک آینه خوب تشکیل نمی‌دهد. نور، به جای آنکه از آن منعکس شود، از آن می‌گذرد/رد میشود. برای آن که شیشه آینه شود پشت آن باید با چیزی پوشیده شود تا نور از آن عبور نکند. بسیاری از آینه‌ها با جیوه پوشیده شده‌اند؛ ولی اکنون نقره بیشتر به کار می‌رود.

از آینه‌های معروف جهان میشه به آینه‌ای که در "تلسکوپ رصدخانه مانت پالومار کالیفرنیا" کار گذاشته شده اشاره کرد. این آینه، آینه محدب برآمده بزرگیه که طولش ۵ متر است. (عکس آینه گذاشته شده👆🏻)

آینه‌های کروی از دیگر گونه‌ی آینه‌ها هستند که پرتوهای نور بازتابیده از رویه‌ی آن‌ها در نقطه‌ای به نام "نقطه کانونی آینه" به هم می‌رسند. بسته به دوری جسم تا آینه و نوع آینه، فاصله نقطه کانونی آینه از آن متفاوت است. واحد شمارش آینه نیز جام می‌باشد.