آیا غرور خوب است یا بد؟

غرور به معنای خود را والا دیدن است و به گفته‌ی آگوستین، «عشق به خود متعالی» است و نقطه مقابل آن «فروتنی» در نظر گرفته می‌شود. غرور گاهی اوقات به عنوان یک صفت افراطی و حتی یک ویژگی خطا دانسته می‌شود و گاهی به عنوان یک فضیلت تلقی می‌شود.

درحالی که برخی فلاسفه مانند ارسطو، غرور را یک فضیلت عمیق می‌بینند، بسیاری از ادیان الهی آن را یک گناه می‌دانند. کلیسای کاتولیک روم، کبر و غرور را به عنوان یکی از هفت گناه کبیره ذکر می‌کند. مطابق فرهنگ فارسی عمید، غرور به معنای احساس سربلندی و شادمانی به علت کسب موفقیت، احترام و ... است.

این واژه همچنین به معنای فریفتن و فریب‌خوردن شناخته می‌شود. اما در لاتین، Pride در قدیم به معنای شجاع، سودمند و مفید بوده ست. همچنین آن را به معنای داشتن احساس والا نسبت به خود ترجمه می‌کنند.

غرور در قرآن در اسلام، غرور یک ویژگی ممنوعه و نکوهش شده است. بر اساس روایاتی از نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم «آن کسی که در قلب خود ذره‌ای از غرور داشته باشد، وارد بهشت نخواهد شد». غرور، یکی از صفات رذیله است که باعث می‌شود انسان دلخوش به چیزى که موافق هوای نفس و تمایل طبع انسانی است، شود.

تفاوت میان غرور ناسالم (تکبر) و غرور مثبت (عزت نفس) تقویت اعتماد به نفس، یکی از موارد ضروری برای سلامت عاطفی، خوشبختی و رضایت ما از روابطمان است. اما چه تفاوتی میان افرادی که احساس اعتماد به نفس می‌کنند و کسانی که احساس غرور دارند وجود دارد؟

غرور سالم که زمانی آن را تجربه می‌کنیم که نسبت به خود احساس مثبتی داشته و با اعتماد به نفس حس کارآمدی و مفید بودن داریم. غرور مثبت یک ویژگی شخصیتی مطلوب اجتماعی است.

در مقابل غرور منفی یا ناسالم تمایل شامل خودگرایی و استکبار است و یک صفت نامطلوب اجتماعی قلمداد می‌شود. افرادی که به دنبال تقویت اعتماد به نفس خود هستند، اساسا به دنبال ایجاد حس غرور مثبت هستند تا غرور ناسالم؛ آن‌ها می‌خواهند با اعتماد‌به‌نفس‌تر باشد نه متکبر و خودخواه.

چگونه غرور منفی را از بین ببریم؟ ۱. غرور خود را بپذیرید ۲. با خودتان مهربان باشید ۳. از غرور چه آسیب‌هایی دیده‌اید؟