با بدبو ترین حیوانات آشنا شوید!

هزار پا‌ها هنگامی که احساس خطر می‌کنند به شکل مارپیچ در می‌آیند و از خود بوی نفرت انگیزی آزاد می‌کنند. این بو باعث می‌شود شکارچیانشان را از خود دور کنند. گونه‌ای از هزار پا‌ها در هنگام خطر سیانید هیدروژن که یک گاز بسیار سمی است آزاد می‌کند. یک هزار پا قدرت کشتن شش موش را دارد. همچنین اگر ۱۰۰ هزار پا همزمان این گاز را تولید کنند قادر هستند یک انسان را نیز بکشند!

Hoatzin که به پرنده بدبو نیز مشهور است، گونه‌ای از پرنده‌های استوایی است. این پرنده در آمازون و منطقه اورینوکو آمریکای جنوبی یافت می‌شود. دلیل نامگزاری این پرنده سیستم گوارش متفاوت آن است. پرنده بدبو تنها پرنده‌ای است که فقط با برگ درختان تغذیه می‌کند. در قسمت جلویی روده این پرنده باکتری‌هایی برای تخمیر برگ درختان وجود دارد. ترکیب بوی برگ گیاهان و فرآیند تخمیر باعث می‌شود این پرنده بویی شبیه به کود حیوانی از خود آزاد کند.

گونه‌ای راسو است که شبیه به skunk‌ها در هنگام احساس خطر در برابر شکارچیان، بوی بدی از خود آزاد می‌کنند. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که این بو تا نیم مایلی هم قابل استشمام است!

مورچه خوار کوچک به عنوان یکی از بدبوترین حیوانات شناخته شده است. بوی بد آن‌ها حدود ۴ تا ۷ برابر بدتر از بوی Skunk‌ها است. بوی مورچه خوار کوچکتر تا فاصله ۵۰ متری نیز قابل استشمام است!

این نوع حیوان تنها در جزیره تاسمانی استرالیا یافت می‌شود. شیطان تاسمانی برای حفاظت از محیط زیست خود در هنگام استرس بوی بدی را از خود آزاد می‌کند. اما زمانی که شرایط برای این شیطان آرام باشد، بوی بدی ندارد.

این سوسک‌ها هنگام دفاع از خود یک ماده شیمیایی بد بو و داغ را آزاد می‌کنند. این ماده شیمیایی از ترکیب هیدروکینون و پراکسید هیدروژن که در بدن این سوسک ذخیره می‌شود، تشکیل شده است. گرمای حاصل از واکنش این دو ماده نزدیک به ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. این ماده علاوه بر بوی بد، باعث آسیب رساندن به پوست انسان نیز می‌شود.

این نوع راسو سرعت کمی در هنگام فرار از مهاجمان دارد و به این دلیل از آزاد کردن بوی بد برای از خود استفاده می‌کند. این ماده شیمیایی بد بود ترکیبی از سولفوریک است و حدود ۱۵ سی سی در بدن اسکنک‌ها وجود دارد. این حیوان می‌تواند بوی بد خود را تا فاصله سه متری اسپری کند و بوی بد ان تا مایل‌ها دور‌تر برسد! این ماده بد بو برای انسان‌ها سمی است و حدود یک هفته طول می‌کشد تا دوباره در بدن راسو‌ها تولید شود. «اسکنک، به این گونه گفته میشه.»