5 تا از مشهور ترین نویسندگان دنیا

رتبه اول: مارک تواین علاقه مندان به «ادبیات آمریکا» به خوبی می دانند که نام واقعی این نویسنده ی بزرگ، «ساموئل لنگهورن کلمنز» بوده است. گفته می شود که «کلمنز» نام «مارک تواین» را از شغل قبلی خود به عنوان ناخدای قایق رودخانه انتخاب کرد. اصطلاح «مارک تواین» در میان ملوانان آمریکایی برای اشاره به امن بودن آب به منظور قایقرانی به کار گرفته می شد. اما نکته ای که کمتر شناخته شده این است که «کلمنز» علاوه بر این اسم، از نام های مستعار دیگری همچون «توماس جفرسون اسنادگرس» و «سارجنت فادم» نیز برای خلق اثر استفاده می کرد. گفته می شود «ساموئل کلمنز» به این خاطر اسامی مستعار را به کار می گرفت تا آزادی ادبی خود را حفظ کند و از خانواده اش نیز در برابر عواقب و واکنش ها نسبت به محتوا و نظرات شخصیت های داستان هایش مراقبت کند.

رتبه دوم: جورج اورول وقتی «اریک آرتور بلر» آماده بود تا نخستین کتابش، «آس و پاس در لندن و پاریس» را به انتشار برساند، نگران این موضوع بود که خانواده اش به خاطر چاپ داستان های مربوط به دوران فقر و تهیدستی آن ها، سرافکنده و شرمگین شوند. او برای محافظت از آن ها تصمیم گرفت یک نام مستعار را برای خود برگزیند. «بلر» نام «جورج اورول» را انتخاب کرد تا عشق عمیق خود به انگلستان را نشان دهد. «جورج»، اسم «قدیس حامیِ» انگلیس بود و «اورول» نیز نام رودخانه ای که «بلر» در آن قایقرانی می کرد.

رتبه سوم:استیون کینگ وقتی «کینگ» مسیر نویسندگی خود را آغاز کرد، اعتقاد رایج در دنیای نشر کتاب بر این بود که نویسندگان فقط می توانند یک کتاب را به شکل موفقیت آمیز در هر سال منتشر کنند. «کینگ» برای به چالش کشیدن این باور، نام مستعار «ریچارد باکمن» را به وجود آورد تا بتواند در هر سال، چندین کتاب را به انتشار برساند. در نهایت او موفق شد قبل از این که ارتباط میان نام های «ریچارد باکمن» و «استیون کینگ» کشف شود، هفت رمان را به مخاطبین ارائه کند. اما این کار، دلیل دیگری نیز داشت. به گفته ی خود «کینگ»، او می خواست بداند آیا استعدادش در نویسندگی به تنهایی می تواند شخصیت غیرواقعیِ «ریچارد باکمن» را مانند هویت اصلی خودش، به محبوبیت برساند یا خیر. اما کتاب هایی که او با نام «ریچارد باکمن» به انتشار رساند، تا قبل از این که مخاطبین بدانند این آثار در واقع کتاب های «استیون کینگ» هستند، موفقیت چندانی کسب نکردند.

رتبه چهارم: جی. کی. رولینگ «رولینگ» اکنون به خاطر خلق مجموعه ی «هری پاتر» در سراسر جهان شناخته شده است اما ناشرین او در ابتدا چندان مطمئن نبودند که مخاطبینِ هدفِ «رولینگ» (پسرها در ابتدای نوجوانی)، داستانی درباره ی جادوگران را بپذیرند که توسط یک نویسنده ی زن به وجود آمده است. آن ها به همین خاطر، «جوآن رولینگ» را تشویق کردند تا از حرف نخست نام خود به جای اسم کاملش استفاده کند. «رولینگ» که نام میانی نداشت، حرف «کی» (K) را از نام مادربزرگش «کتلین» گرفت و نام «جی کی رولینگ» به وجود آمد. اما نکته ای که شاید برای برخی تعجب آور باشد این است که «رولینگ» چندین رمان جنایی را با استفاده از یک نام مستعار دیگر نیز خلق کرده است: «رابرت گلبریث». او به گفته ی خودش، تصمیم گرفت از این نام مستعار برای رمان های جنایی استفاده کند تا بتواند بدون محدودیت ها و توقعاتی که از نویسنده ی مجموعه ی فوق العاده موفق «هری پاتر» انتظار می رفت، به شکل آزادانه به نوشتن داستان پردازد. او دوست داشت چیزی کاملا متفاوت با اثر قبلی خود به وجود آورد و می خواست رمان های جنایی اش، فقط با در نظر گرفتن ویژگی های خودشان با موفقیت (یا شکست) مواجه شوند.

رتبه پنجم: آگاتا کریستی او که به عنوان «ملکه داستان های جنایی» شناخته می شود، در طول مسیر حرفه ای شگفت انگیز خود، 66 رمان کارآگاهی و 14 مجموعه داستان کوتاه را خلق کرد. با این وجود، نکته ای که برای بسیاری از افراد ناشناخته باقی مانده این است که «آگاتا کریستی» علاوه بر این ها، 6 رمان عاشقانه نیز با استفاده از نام مستعار «ماری وستماکوت» نوشته است؛ نامی که «کریستی» موفق شد آن را برای 20 سال به شکل یک راز نگه دارد. گفته می شود او به این دلیل از نام مستعار استفاده کرد تا با راحتی و آزادی بیشتری، از ژانرهای «معمایی» و «جنایی» به ژانر «عاشقانه» ورود کند.