باور های رایج اما غلط...

انسان طبیعتا جایزالخطاست.زمانی که رسیدن به کمال تبدیل به هدف شما میشود،همیشه احساس شکست و درماندگی با شما خواهند بود.همیشه افکار شما پر است از چیز هایی که نتوانستید بدست بیاورید،در بدست آوردن آنها شکست خورده اید و افسوس های وقفه ناپذیر...

تقریبا ۸۰٪ مردم،باور دارند سرنوشت آنها از قبل مقدر شده!هر شکست یا پیروزی را حاصل سرنوشت از قبل نوشته شده شان میدانند و تقریبا نقش تلاش و کوشش را در مسیر بدست آوردن اهدافشان را بی اهمیت می پندارند.افرادی که معتقدند سرنوشت آنها از قبل نوشته شده،ناخودآگاه در خفا بدنبال راهی هستند که از تلاش بیشترو مخصوصا فکر کردن به اعمالشان بگریزند... .

علی رغم اعتقادات مردم نسبت به شما در هر موردی،یک چیز برای همیشه قطعی است:شما هرگز به اندازه‌ای خوب یا بد نیستید که آنها درباره شما فکر می‌کنند تقریباً غیر ممکن است بخواهید نسبت به حرف مردم بی تفاوت باشید...اما میتوانید آنها را بشنوید اما نپذیرید.اگر کسی به شما بگید ۲ ضرب در ۲ میشود ۵، شما هرگز ناراحت نمی شوید!بلکه آن را ضعف فکری طرف مقابلتان می دانید... . در مورد شخصیت شما نیز همینطور است،بهتر از ابتدا خودتان تصویری از شخصیت خودتان برای خودتان (۲×۲) داشته باشید.

هیچ چیزی در زندگی ثابت نیست،پس چطور می خواهید یک طرز فکر ثابت برای موضوعی برگزینید؟ شاید کاری را زیاد انجام بدهید،در یک برهه زمانی خاصی انجام بدید و یا تقریبا خیلی کم انجام بدید،اما اینکه هرگز،یا همیشه این کار را انجام دهید یا ندهید تقریبا غیر ممکن و بازدارنده از مسیر پیشرفت شماست. افکارتان را بر روی ایده های جدید بگشایید.بهترین راه مبارزه با تغییر،پذیرفتن آن است.

شکست های پشت سرهم میتواند بذر ناامیدی را در وجودتان بکارد و باعث تزلزل پایه های اعتماد به نفس تان شود،طوری که نسبت به نتیجه ای بهتر از آینده بدبین باشید... اکثر اوقات شکست حاصل ریسک کردن برای بدست آوردن چیزی است که بدست آوردن آسان نیست و دقیقا موفقیت دقیقا در پشت هر شکستی منتظر شماست تا به سمتش بروید.اگر زندگی موفق ترین افراد دنیا را مطالعه کنید،دقیقا بزرگترین موفقیتشان،حاصل رویارویی با بزرگترین کست زندگیشان بود.

یکی از مهارت های انسان های موفق،قابل تفکیک افکار منطقی از افکار احساسی است.اگر نتوانید از قابلیت را بدست آورید،به مرور زمان هر آنچه را فکر کردید باور خواهید کرد و درک واقعی شما از جهان ضعیفتر خواهد شد.برای مثال فرض کنید به دوستتان زنگ میزنید و دوستتان جواب تلفن شما را نمیدهد،شما شروع به فکر کردن می کنید که میخواهد با این کارش برتری اش را نسبت به ما نشان دهد،در حالی که واقعیت چیز دیگریست و دوست شما شاید تلفن همراهش را گم کرده. یکی از بهترین روش ها برای تفکیک واقعیت از توهم،نتیجه گیری نکردن است.سعی کنید فکر کنید،هرآنچه را فرض کنید و آنها را در ذهنتان مرور کنید،اما هرگز نتیجه گیری قطعی انجام ندهید تا زمانی که با واقعیت ها رو برو نشدید.