زشت ترین حیوانات

کرکس کالیفرنیای کرکس کالیفرنیای یکی از زشت ‌ترین حیوانات جهان و بزرگ‌ترین پرنده‌ آمریکای شمالی در خشکی است. هنگامی که این پرنده بالای دره‌ها و صحراهای ساحل غربی آمریکا پرواز می‌کند پر از شکوه و عظمت است. از نزدیک اما این پرنده آنقدر باشکوه نیست. این پرنده سری کاملا طاس دارد که سازگار با سبک زندگی او است. وجود پر بر روی سر پرنده‌ای که از لاشه حیوانات تغذیه می‌کند باعث می‌شود همیشه لخ°ته‌های خو°ن و گوشت روی سر این پرنده باقی بمانند. تعداد کرکس‌های کالیفرنیای در اواخر دهه ۷۰ میلادی به چند ده عدد رسیده بود و در معرض انقراض قرار داشتند. دانشمندان برنا‌مه‌ای برای افزایش تولید مثل کرکس‌های اسیرشده در نظر گرفتند که تا سال ۲۰۱۲ تعداد این گونه از پرندگان را به ۲۱۳ تا افزایش داد.

حباب ماهی شاید منصفانه نباشد که ظاهر یک ماهی را خارج از آب قضاوت کنیم ولی این ماهی بیشر شبیه به یک گوله‌ چسبناک و لزج است تا یک موجود زنده. ماهی حبابی (Blobfish) در اعماق اقیانوس، جایی که فشار به شدت زیاد است، زندگی ‌می‌کند. در واقع ظاهرژله‌ای این ماهی یک سازگاری زیرکانه با محیط است. بدن چسبناک و ژله‌ای این ماهی باعث می‌شود در عمقی از اقیانوس که کیسه‌های شنا به خاطر فشار زیاد کار نمی‌کنند، این ماهی معلق و شناور بماند. در یک نظرسنجی آنلاین که توسط انجمن حفاظت از حیوانات زشت بریتانیا انجام شد، حباب ماهی توانست رتبه نخست را بین زشت ‌ترین حیوانات جهان کسب کند. (ولی نازه...)

موش کور بره°نه شاید برای یک موش معمولی این که خود را در حالی که کچل است، زیبا و باطراوت تصور کند سخت باشد ولی برای یک موش کور بره°نه این موضوع اهمیتی ندارد. مطمئنا این موضوع که آنها تقریبا کور هستند به حفظ اعتماد به نفس‌شان کمک می‌کند. موش‌های کور برهنه، یکی از زشت ‌ترین حیوانات جهان، مانند کلنی‌های حشرات زیر زمین زندگی می‌کنند و نیازی به بینایی قوی ندارند. بدن تقریبا بی‌موی این جانوران سازگار با محیطی‌ست که در آن زندگی می‌کنند. در کمال تعجب موش‌‌های کور بره°نه بیشتر از اینکه به موش‌های صحرائی و موش‌های کور دیگر نزدیک باشند، با جوجه‌تیغی‌ها، چینچیلا‌ها و خوکچه‌های هندی در ارتباط هستند. همچنین برخلاف اسم‌شان، موش‌های کور بره°نه کاملا طاس و بره°نه نیستند و مقداری مو دارند. روی بدن این موجودات تقریبا ۱۰۰ مو وجود دارد که مانند سبیل عمل کرده و به آنها کمک می‌کند تا محیط اطراف خود را حس کنند. به علاوه، تعدادی مو بین انگشتان آنها هم قرار دارد که هنگام حفر تونل، با انتقال خاک به پشت سرشان به آنها کمک می‌کند. جالب است بدانید که موش‌های کور بره°نه با توجه به اندازه‌شان، یکی از بیشترین طول عمر‌ها را بین جوندگان دارند، آنها می‌توانند نزدیک به ۳۰ سال زندگی کنند. نکته جالب دیگر مقاومت بالای این گونه از جانوران در برابر سرطان است. (توضیح این بخش داخل یه پست جداگانه داده شده)

شاید برای انسان‌ها بینی دراز و بزرگ خوشایند نباشد اما میمون‌های دماغ‌دراز هر چه بینی بزرگ‌تری داشته باشند خوش‌آیندتر است. به نظر می‌رسد هیچ چیز بیشتر از یک بینی بزرگ و آویزان توجه میمون‌های ماده دماغ‌دراز را جلب نمی‌کند. دانشمندان بر این باورند که این بینی بزرگ بر روی صدای میمون‌های نر دماغ‌دراز تاثیر می‌گذارد که هم باعث جذب میمون‌های ماده می‌شود و هم میمون‌های نر رقیب را می‌ترساند. این میمون‌ها به لطف دست‌ و پاهای پرده‌دارشان شناگر‌های بسیار ماهری هستند و می‌توانند سریع‌تر از یک کروکدیل شنا کنند. آنها بین درختان تاب می‌خورند و با شتاب به داخل آب می‌جهند.

موش کور بینی‌ستاره‌ای احتمالا موش کور دماغ‌ستاره‌ای عجیب‌ترین بینی را در قلمرو حیوانات دارد. صدای عجیب این جانور به وسیله‌ ۲۲ زائده گوشتی به وجود می‌آید که بیشتر شبیه به انگشتانی به شدت حساس عمل‌ می‌کنند تا بینی. پوزه این جانور از ۲۵۰۰۰ گیرنده حسی بسیار ریز تشکیل شده که به موش کور دماغ‌ستاره‌ای کمک می‌کند مسیرش را در زیستگاه زیرزمینی خود پیدا کند. این گیرنده‌های حسی در پوزه موش کور دماغ‌ستاره‌ای، بینی این جانور را به یکی از قوی‌ترین بینی‌ها در قلمرو حیوانات تبدیل کرده است. این موضوع باعث شده که موش کور دماغ‌ستاره‌ای به یک شکارچی کارآمد تبدیل شود. شاخک‌های بیرونی به دنبال یک وعده‌غذایی خوب کاوش می‌کنند و حسگر‌های داخلی تعیین می‌کنند شکار قابل خوردن هست یا خیر.

آی‌آی آی‌آی پستانداری با ظاهر عجیب است که در جنگل‌های ماداگاسکار زندگی می‌کند. این جانور دارای یکسری ویژگی‌های غیرمعمول است، مانند انگشت‌های میانی دراز و استخوانی که هنگام شکار حشرات و کرم‌های بین ترک درختان به آی‌آی‌ها کمک می‌کنند. این عمل آی‌آی‌ها باعث می‌شود آنها در طبیعت یک نقش بیولوژیکی شبیه به دارکوب‌ها را ایفا کنند. همچنین آی‌آی‌ها شب‌زیست هستند و فقط شب‌ها بیرون ‌می‌آیند. دندان‌های پیشین آی‌آی‌ها دائما در حال رشد هستند که برای پستانداران غیرمعمول است. همچنین این موجودات گوش‌های بسیار بزرگی‌ دارند. آی‌آی‌ها همان طور که در امتداد شاخه‌ها قدم می‌زنند، با نوک انگشتان درازشان به تنه درختان ضربه می‌زنند و بعد گوش‌های بزرگ خود‌ را تیز می‌کنند تا به انعکاس صدا گوش بدهند. هنگامی که آی‌آی‌ها متوجه شوند بالای یک تونل از حشرات در تنه درخت ایستاده‌اند، با دندان‌های تیزشان چوب را خورد می‌کنند و با حشرات داخل تونل از خود پذیرائی می‌کنند. (گوگولیه...)