برندهایی که نام کالا شدند 2

ماءالشعیر: برند دلستر

شرکت بهنوش ایران(تحت برند دلستر)، اولین تولیدکننده ماءالشعیر در ایران است که در سال ۱۳۴۶ کار خود را با نام ایران مالتا، آغاز کرد. این شرکت پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، تولید نوشیدنی های الکلی را متوقف و اقدام به تولید نوشیدنی های غیرالکلی با نام تجاری بهنوش ایران کرد. دفتر مرکزی این برند در جاده مخصوص کرج واقع شده و کارخانه های تولیدی آن علاوه بر کرج؛ در اراک، گهرو، گچساران و شیروان مشغول به تولید هستند

اسنک پنیری: برند پفک

پفک نمکی، در واقع نام یک برند متعلق به شرکت مینو می باشد که اولین بار در دهه چهل شمسی توسط مالک مینو نامگذاری شد. همه ی ما پفک نمکی مینو را با آن بسته بندی قرمز و خاطره انگیز به خاطر می آوریم و به همین دلیل، هرگز نوع طراحی پفک نمکی مینو تغییر آنچنانی نداشته است. محصولی که از آن صحبت می کنیم، در اصل اسنک پنیری پفک نمکی نام دارد؛ اما این محصول برای ایرانی ها با عنوان پفک نمکی مینو شناخته شده و نام پفک برای تمام محصولات مشابه به ثبت رسیده است. نامگذاری پفک نمکی، ریشه در یک سفر خارجی دارد. جایی که علی خسروشاهی به عنوان موسس شرکت مینو، زمانی که در حال بازدید از محصولات و خوراکی ها بود، به یک خوراکی پفی و نمکی برخورد کرد و به یاد یک نوع شیرینی به نام پفک افتاد که در دوران کودکی از آن خاطره داشت. این شد که با وارد کردن آن محصول و گذاشتن نام پفک نمکی، این نام تجاری را در ذهن و قلب مردم ایران ماندگار و تثبیت کرد.

قهوه فوری: برند نسکافه

‌قهوه فوری یا قهوه آماده یا پودر قهوه، یک نوشیدنی به دست آمده از دانه های قهوه به عمل آمده و فراوری شده‌ است. قهوه فوری را به صورت تجاری با یکی از روش های خشک کردن انجمادی یا پاششی تولید می‌کنند که می توان با بازگرداندن رطوبت، آن را آماده مصرف کرد. در برخی مناطق ایران، قهوه فوری را با نام نسکافه، که نشانی تجاری برای نوعی قهوه فوری متعلق به شرکت نستله است، می شناسند. قهوه فوری، در سال ۱۸۹۰ توسط دو جوان نیوزیلندی اختراع شد. در سال ۱۹۳۸، شرکت نسکافه یک فرایند بسیار پیشرفته برای تولید قهوه فوری ارائه داد و این محصول را به تولید انبوه رساند. این روزها، برندهای زیادی از نام های مطرح و محبوب در تولید قهوه فوری در دنیا هستند؛ اما بسیاری از ایرانی‌ها، هنوز قهوه فوری را با نام نسکافه می شناسند.

دراژه شکلاتی: برند اسمارتیز

دراژه‌های کوچک رنگی که همه ما آنها را با نام اسمارتیز می شناسیم، نام برندی است که در سال 1344 توسط شرکت مینو به همراه شکلاتی با نام کیت کت، تحت لیسانس شرکت راونتری مکینتاش، وارد ایران شد. کیت کت هم تا سال ها برندی معروف بود؛ تا این‌که به نام دیگری تغییر کرد. حالا و این روزها، خیلی از ما این شکلات های کوچک را هنوز با نام اسمارتیز می شناسیم و آن‌ها را نوش جان میکنیم

بستنی با روکش شکلات: برند بستنی کیم

قدیمی ترین عکسی که از کیم دیده شده، مربوط به کیم پاک است؛ زمانی که در بسته بندی های کاغذی و فقط پنج ریال به فروش می رسید. این نوع از بستنی که به احتمال زیاد برای اولین بار توسط شرکت پاک در ایران تولید شده است، به سرعت در بین مردم محبوب شد و شرکت های دیگر نیز از این نام و ظاهر استفاده کردند و بستنی کیم های متنوع و رنگارنگ به بازار آمد؛ اما نام همه آنها، کیم بود و کودکان تا سال‌ها به انواع بستنی های چوبی و شرکتی، کیم میگفتند. امروزه با تنوع زیاد شرکت ها و رقابت برای فروش بیشتر، مدل های مختلف بستنی به بازار آمده و هر کدام نام مخصوص به خودشان را دارند: از انواع سالار و مگنوم تا بستنی گز و سوهان. اما هنوز کیم از زبان خیلی ها نیفتاده است!

رشته فرنگی/نودل: برند نودالیت

نودل، نوعی غذا است که از برش خمیر ورنیامده به دست می آید. مرسوم ترین فرم نودل، خمیرهای نواری نازک و بلند است؛ اما نودل به اشکال بسیار متنوعی تهیه می شود که از جمله آنها می توان به فرم های موجی، لوله ای، رشته ای و صدفی اشاره کرد. به طور معمول، نودل را در آب جوش به همراه روغن خوراکی و نمک می پزند؛ اما در برخی مناطق، آن را در تابه سرخ می کنند. نودل به طور معمول، با سس یا به همراه سوپ سرو می شود. به منظور نگهداری نودل برای مدت طولانی تر و امکان مصرف در آینده، آن را خشک می کنند. نودل را می توان برای مدت کوتاهی در یخچال نگهداری کرد، اما این امکان وجود دارد که نودل را خشک کرده و برای مدت طولانی تری نگهداری کرد. شرکت الیت برای اولین بار این محصول را در بازار ایران عرضه کرد و از ان زمان اسم این محصول با نام نودالیت بر سر زبان ها افتاد!

غذای مکمل نوزاد: سرلاک

یکی از مواردی که چندان حس نمی شود و شاید زیاد هم استفاده نشود، سرلاک است. سرلاک، معروف ترین برند مکمل های غذایی نوزادان شیرخوار است که در ایران مصرف زیادی داشته و بسیاری از والدین برای خرید مکمل از واژه ی سرلاک استفاده می کنند. روی این محصول نمی توان زیاد مانور داد و تقریبا تمام استفاده کنندگان از این واژه می دانند که در حال درخواست برند سرلاک و محصول مکمل نوزاد هستند. ولی در واقع می توان سرلاک را نام متعارف غذای مکمل نوزادان محسوب کرد. سرلاک یا Cerelac متعلق به شرکت نستله سوئیس است. این محصول شبیه شیرخشک بوده و خیلی ها نام این مکمل را در کنار شیرخشک به زبان می آورند، اما در واقع Cerelac نوعی غذای کمکی برای نوازادان شیرخوار است که از غلات، میوه ها، خشکبار و ترکیب آن ها بهره می گیرد.

ذرت بو داده/پاپ کورن: پفیلا

یکی از موارد خیلی جذاب این لیست که مدتی است همه در مورد آن شنیده اند، پاپ کورن یا ذرت بو داده است. ماجرا از آنجایی آغاز شد که یک محصول خوراکی خوشمزه از بلال یا گندم حرارت دیده و پف کرده توسط شرکت چسترفیلد انگلستان در ایران تولید شد که نام اصلی آن پاپ کورن بود، اما کسی این خوراکی را پاپ کورن نخواند و واژه ی پف فیل برای درخواست آن استفاده می شد. نسل های گذشته بین این دو واژه بسیار درگیر بودند و کم کم برایشان سوال پیش آمد که اصلا گندم چه ربطی به فیل دارد؟ در این میان یک نام تجاری به نام پفیلا ظهور کرد و پاپ کورن های بسیار خوشمزه ای را روانه بازار کرد. این شد که نسل جدید دیگر از واژه های فیل دار استفاده نکرد و حالا پاپ کورن را با نام پفیلا می شناسند.