تداوم حافظه | 𝖬𝖾𝗆𝗈𝗋𝗒 𝖼𝗈𝗇𝗍𝗂𝗇𝗎𝗂𝗍𝗒

← تداوم حافظه اثر سالوادور دالی،نقاش اسپانیایی کشیده شده و در موزه ی هنر مدرن نیویورک نگهداری می شود.اثار سالوادور دالی معمولا سبک سورئالیسم و واقع گرایانه دارند.دالی تداوم حافظه را با استفاده از رنگ روغن و در سال 1931،در پاریس کشیده است.

← تابلوی تداوم حافظه که به اسم استمرار خاطره هم شناخته می شود اولین بار در سال 1392 به نمایش گذاشته شد و در سال 1934 توسط یک فرد ناشناس به موزه هنر مدرن اهدا شد.در این تابلو که بر پایه تئوری"نرمی" و "سختی" ترسیم شده،4 ساعت در بیابان که کمی هم برجسته به نظر میرسند.ساعت ها آن طور که انتظار می رود تخت نیستند بلکه کاملا منعطف و در حال ذوب هستند که ظاهرا مورچه هایی را به سمت خود جذب می کنند.وضوح زیاد نقاشی باعث شده که شباهت زیادی به عکاسی داشته باشد.این وضوح همان طور که خود دالی گفته "برای دستیابی به حالت رویا گونه ای است که مختص کارهای این نقاش و سبک سورئالیسم است"

← ذوب شدن ساعت ها در اثر دالی گذر نامنظم و نامفهوم زمان در رویا را نشان می دهد؛اما زمان همیشه متغیر و غیرقابل اندازه گیری است که از این رو ساعت های ذوب شده در اثر دالی کنایه از ناکار آمد بودنشان است.محل نامعمول قرار گرفتن ساعت ها در این اثر نیز گذرا بودن و عدم اطمینان خاطر را نشان می دهد.یکی از ساعت ها بر روی شاخه ای خشکیده در حال خشک شدن است و ساعت دیگری بر روی موجودی بیجان و لاشه مانند قرار دارد.در این اثر سه تصویر به کار رفته که نشانگر مرگ و میر است،این سه تصویر عبارتند از:مورچه ها،درخت خشک شده و لاشه.

← هنرمند این تابلو را در 27 سالگی کشیده و همین دلیل است تا تحلیل گران به این نتیجه برسند که تابلو در حال نشان دادن نوجوانی دالی است که اکنون ذوب شده و دیگر باز نخواهد گشت.برخی از منتقدین در این رابطه می گویند تابلو شباهت زیادی به محل تولد و زادگاه سالوادور دالی دارد؛به همین دلیل این نقاشی می تواند نشانگر خاطرات پژمرده دوران کودکی باشد که اکنون سال های زیادی از آن گذشته و هنرمند بیشتر جزئیات را از خاطر برده است.

بررسی اجتماع مورچه ها ← در این اثر مورچه هایی وجود دارند که روی یکی از ساعت ها قرار دارند.همچنین می توانید یک مگس تنها را روی ساعت کناری مشاهده کنید.دلیل نقاش برای اضافه کردن این بخش،نشان دادن مرگ و تباهی است.می دانید که مورچه ها همواره به دنبال خرده های رزق و روزی بوده و در این نقاشی به دنبال تنها ساعت سالم در تصویر هستند.این می تواند نشانگر اضطراب ناشی از گذر زمان باشد.

بررسی پیکر در حال ذوب ← یک پیکر در مرکز تصویر وجود دارد که خیلی واضح نبوده و نمی توان واقعیت آن را تشخیص داد.این پیکر در حال ذوب بوده و یکی از ساعت به شکل یک زین روی آن قرار گرفته.بعضی از افراد فکر می کنند شکل این پیکر به دلیل وزن ساعت به این شکل درآمده یا فردی است که در حالت دمر دراز کشیده.در حالت کلی این قسمت از تابلو اصلا واضح نبوده و نمی توان راجب آن نظر دقیقی ارائه داد.البته بعضی از تحلیل گران می گویند که شبیه به پرتره نقاش است.اگر به سمت چپ پیکر توجه کنید می توانید یک چشم بسته با مژه را ببینید.سنگ هایی که زیر پیکر قرار دارند می توانند ذوب شدن آن را به خوبی نمایش دهند.

← زمانی که در رابطه با این ساعت ها از سالوادور دالی سوال شد پاسخ او این بود که برای ترسیم آن ها از ذوب شدن پنیر پیتزا الهام گرفته است.این جوابی بود که هنرمند در کمال سادگی گفت ولی طبیعتا نمی توان به همین سادگی از کنار آن عبور کرد. به همین دلیل سه نظریه در رابطه با ساعت ها مطرح شده است : ← در اولین نظریه اینطور گفته می شود که ساعت های در حال ذوب می توانند نشانگر نظریه نسبیت انیشتین باشد.این نظریه در دهه 1930 بیان شد و توانست توجه افراد زیادی را به سمت خود جلب کند.در واقع انیشتین با بیان این نظریه مفهوم جدیدی از زمان را بیان کرده و گفت با ابزار خامی مانند ساعت نمی تواند آن را ردیابی کند.ساعت های در حال ذوب،قدرت و ثبات زمان را در این فضا زیر سوال برده و همین دلیلی است که تحلیل گران فکر میکنند سالوادور دالی سعی در طرفداری از این نظریه دارند. ← نظریه دوم:از دیگر نظریه هایی که درباره این تابلو بیان شده،قدرت زمان بر روی زندگی بشریت است. ← نظریه سوم:به بیان دیگر هنرمندان،سالوادور دالی قصد دارد سپری شدن زمان در حین خواب رفتگی و رویا را نشان دهد.

← ساعت هایی که به گونه ای خمیده یا در حال ذوب هستند چندان نمی تواند تاثیر مثبتی را به مخاطبان انتقال دهد،به همین دلیل اکثر افراد بر این باورند که این نقاشی یک اثر ترسناک از دالی است.اما پیام اصلی که دالی قصد دارد به مخاطبان برساند تنش های زندگی است که گاهی اوقات اتفاقات زندگی دور از کنترل است و به همین دلیل امکان دارد پیامدهای مطلوب یا نامطلوبی را به دنبال داشته باشد.