ساز ابوا دامور ( لارن )

یک ساز بادی ( اگه نمیدونین چیه به پستش سر بزنین )از گروه دو قمیشی و از خانوادهٔ ابوا است و گونهٔ صدای آن در بازهٔ آلتو و مزو سوپرانو قرار دارد. انگشت‌گذاری این ساز به مانند ابوا و صدای آن نسبت به ابوا نرم، آرام و ظریف است ولی کیفیت صداهای اوج آن قابل پذیرش نیست. طول لولهٔ صوتی ابوا دامور نزدیک به ۶۵ سانتی‌متر و انتهای آن به شکل وافور است. این ساز، در لا و به اندازهٔ یک سوم کوچک پایین‌تر از ابوا کوک می‌شود.

از جمله موسیقی‌دانانی که ساز ابوا دامور را در آثار خود به کاربرده‌اند یوهان سباستین باخ و ریشارد اشتراوس هستند.

بدنهٔ ابوا دامور معمولاً از چوب‌های سخت ساخته می‌شود و کلیدها فلزی هستند تا انگشت‌گذاری را آسان کنند. ابوا دامور کمی از ابوای معمولی بزرگ‌تر است

دهانهٔ این ساز (همانند بیشتر سازهای خانوادهٔ ابوا) دارای دو قمیش مستطیلی کوچک است که در کنار یکدیگر قرار داشته و به هم وصل شده‌اند، که هوای دمیده شده توسط نوازنده از بین قمیش‌ها عبور کرده و آنها را به ارتعاش درمی‌آورد و در نتیجه صدای ساز تولید می‌شود.