معنای زندگی؟

روزی ساده،مثل همیشه در گوشه ای از اتاقم نشسته بودم و حسرت میخوردم،حسرت میخوردم که چرا زندگی من اینگونه است؟ این سرنوشت من بود که با درد زندگی کنم؟ آیا این همون زندگی ای بود که آرزو آن را داشتم؟ آره...شاید تنها آرزو من مRگ بود.....شاید فقط باید خودم رو خلاص میکردم،

مردم میگویند که زندگی بدون درد و رنج بی معنیست،ولی من میگویم، زندگی بدون آرامش،بدون عشق بی معنیست...شاید همان چیزی بود که من به آن نیاز داشتم،روزی در کودکی از مادرم پرسیدم که عشق چیست...و او پاسخ داد زمانی که بزرگ شوم متوجه خواهم شد،ولی کی؟ چقدر دیگر باید این زندگی را تحمل کرد؟ معنی عشق؛ کی باید بفهمم که چیست؟

گاهی از انسان بودم خسته میشوم،میخواهم که دیگر نباشم،میخواهم فریادبزنم،میخواهم بلند گریه کنم،تا کی باید ماسک دروغین لبخند را بزنم؟ کی این جهان تمام میشود؟ شادی واقعی چیست؟ در کودکی چگونه شاد بودم؟...بله...همه این سوال ها فقط در لحظه ای به وجود می آید....ولی من چی؟ آیا من فقط یک وسیله برای خواسته های خانواده ام بودم؟ خواسته های خودم چه میشود؟

از من چه مانده بجز آرزو؟ آرزو من چه بود؟اشک در صورتم جاریست...تنها آرزو من یک زندگی آرام بود، زندگی بدون درد؛یک زندگی مثل کودکی،غافل از جهان، در تخیلات ، بدون دانستن معنی سخت و غم‌انگیز زندگی، فکر کنم که همه من را دوست دارند، و من هم همه را بخواهم، آری...من دیگر آن قلب مهربان را به همه نمیتوانم نشان دهم، شاید باید تسلیم سرنوشت شوم، اینطور نیست؟