استایلایی که باید اسمشونو بدونی :)

کلمه تامبوی را می توان متعلق به دهه ۱۵ میلادی دانست، اما استایل آن از سال ۱۹۳۰ به بعد رواج پیدا کرد. این سبک تنها شامل پوشش نمی شود، از مدل مو تامبوی گرفته تا کفش و کیف، همه تحت تاثیر این سبک قرار می گیرند. تامبوی ها خیلی هاشون حتی صورتشون هم به استایلشون میاد :__))برای پوشیدن استایل تام بوی باید دقت کنید که لباس های شما نباید چسب یا تنگ باشد. برای نمونه در این سبک، نوع لباس و آزادی پوشش شباهت زیادی به استایل کژوال دارد. (میدونین چی بده؟؟ اینکه عاشق تامبویا و استایلشون باشی ولی قیافت با 17 سال سن شبیه بچه ی 3 سالس😶💔)

به زبان ساده استایل اولد مانی زنانه و استایل اولد مانی مردانه، استایلی هستند که سادگی اصل اول آن هاست. یعنی لباس های شما در استایل اولد مانی طرح و نقش خاصی ندارند و بدون پیچیدگی و شکل و شمایل خاصی می باشند.کسایی که این استایل رو دارن بیشتر از رنگهایی مثل بژ یا کرم استفاده میکنند.سعی کنین خیلی اکسسوری های شلوغ نداشته باشین چیزای کوچولو ظریف به این استایل خیلی میان:) (هیشکی این استایلو داره ؟🥺🥺)

در میان بسیاری از سبک های مد، مینیمالیسم در حوزه مد لباس تمیز حاکمه. کمد لباسی فوق العاده کاربردی و بسیار متنوع اما از نظر کمیت محدود اشاره داره. بنابراین به بیان ساده، یک کمد لباس مینیمالیستی نسبتا کوچیکه چون شامل قطعاتی میشه که واقعاً به اونها نیاز دارید. برخی از نمونه های عالی عبارتند از یقه اسکی پوشیده از همه جا، یک شلوار جین کاملاً متناسب، یک ژاکت با رنگ خنثی، یک کت کت کلاسیک و غیره میشه. یه جورایی اینم شبیه اولد مانیه توی ترکیب رنگ

ستایل گرانج در ابتدا به لطف نیروانا، ساندگاردن و پرل جم محبوبیت پیدا کرد، این استایل در پوشش لباس های با دوام و همیشگی معنا پیدا می کند و تاکید چندانی روی حالات ظاهری ندارد. زیبایی گرانج تماماً در مورد راحتی و تست بوده: پر از پارچه های قهوه ای، بژ، خاکستری، و مشکی، شلوار جین پاره، و سیلوئت های بزرگ. چکمه‌های رزمی ضخیم بسیار محبوب بودند، در حالی که چوکرها و گوشواره‌های حلقه‌ای بهترین اکسسوری ها هستن.