خون خوار ترین پادشاهان تاریخ ایران! p¹

آغا محمد خان قاجار آغامحمدخان قاجار بسیار سنگدل و بیرحم و کینه‌توز و انتقام‌جو بود و برای رسیدن به مقام سلطنت از هیچ عمل پست و شرم‌آوری استنکاف نکرد از جمله رفتار ظالمانه و شنیع وی با لطف‌علی‌خان‌زند و ق.تل و یا کور کردن برادرانش که به قساوت و سنگدلی این خواجه قاجاری صحّه می‌گذارد‌.

وی نخستین و تاسیس کننده قاجاریه بود. او توانست لطفعلی خان را شکست و اورا بطرز فجیعی به ق.تل رساند و دوچشمش را با دست خودش درآورد و دستور داد دست و پاهاش را ق.طع و قاطرچیانش به وی و همسرش ت.ج.ا.و.ز کنند. همچنین مردم کرمان را بدلیل پناه دادن به لطفعلی خان تنبیه خونینی کرد. چشم تمام مردم شهررا درآورد و بسربازانش دستور داد از چشم ها هرم بسازند. همچنین دستور شکنجه شاهرخ افشار را صادر کرد تا جواهرات نادری را لو دهد. عاقبت شاهرخ زیر شکنجه مرد. او در تفلیس و قفقاز کشتار عظیمی به راه انداخت و هزاران گرجی را کشت و به بردگی گرفت. در آخر بدست خدمتکارانش کشته شد

شاه صفی جانشین نالایق شاه عباس. شاه‌صفی در سال سوم پادشاهی تمام شاهزادگان صفوی و بستگان خود را، از برادر و اعمام و عموزادگان و نوادگان دختری شاه عباس، کور کرد و کشت. از آن جمله عیسی‌خان قورچی‌باشی را که از بزرگترین امیران صفوی بود با سه پسر رشیدش، بی هیچ گناهی سر برید. بهانه کشتن قورچی‌باشی و پسران وی این بود که او، از جانب پدر، با دودمان صفوی نسبت داشت و نسبش به سلطان جنید، جد صفویه می‌رسید. به‌علاوه، چون داماد شاه‌عباس بزرگ بود، پسرانش نیز از جانب مادر نوه آن پادشاه و عمه‌زادگان شاه‌صفی بودند. شاه صفوی، بعد از آن که تمام شاهزادگان و نزدیکان خود را با جمعی از سرداران بزرگ ایران هلاک کرد، و حتی چنان که خواهیم گفت ملکه و مادر یگانه فرزند خویش محمد میرزا را هم به دست خود ک.شت. شبی از حرمخانه شاهی صدای ناله و زاری برخاست و فریاد و فغان و شیون بانوان حرم بر اسمان رفت. بامداد روز بعد معلوم شد که به فرمان شاه در حرم‌خانه گودالی بزرگ کنده و چهل تن از بانوان و دوشیزگان و کنیزکان را زنده به گ.ور کرده‌اند. بدلیل آنکه زنان حرم در غذای وی سمی ریخته بودند که نزدیک بود توسط آن ب.م.ی.رد. عمه شاه نیز یکی از آن جمله بود. چون روز بعد خبر دادند که مادرشاه هم پس از بیماری کوتاهی در گذشته است، شهرت یافت که شاه او را نیز با دیگران زنده ‌به ‌گ.ورکرده است.

شاه صفی ششمین شاه صفوی