رمان وایولت سزار پارت ۲

بالاخره روز موعود فرا رسیده بود و قرار شد برم دنبال آرزو ها و هدف هام از بقیه و هرکسی توی فرودگاه برای دیدن من اومده بودن خداحافظی کردم و وارد گیت فرودگاه شدم پس از انجام کار های لازم وارد هواپیما و شدم و خلاصه رسیدم به مقصد به مقصدی که ابتدای آرزوهام بود جایی که قرار بود آرزوهام از اونجا شروع بشه و همونجا هم تموم بشه وارد کره شدم حال و هوایی عجیبی داشت عجیب ترش این بود که خانواده ام برای استقبال ازم نیومده بودم و داشتم به این فکر میکردم که اصلا میدونن من اومدم اصلا به اومدن من اهمیت میدن تا با شنیده شدن اسمم رشته ی افکارم پاره شد و تا اینکه سرم رو بالا آوردم دیدمش اون اون لیا بود خوبه حداقل یکی رو دارم بیاد دیدنم پس با سرعت به سمتش قدم هام رو سوق دادم و محکم بغلش کردم و گفتم علامتها( لیا=/ وایولت+/) + او دختر دلم برات تنگ شده بود خوشحالم که اینجا میبینمت = اوو خانم وکیل خوشحالم به سلامت به کره رسیدید پروازتون چطور بود + مسخره بگذریم بیا بریم یه چیزی بخوریم من گشنمه = اوکی پیش به سوی غذا خوردن

پس از خوردن کلی و غذا و چیزای خوشمزه ی دیگه و گردش توی خیابان های سئول دیگه خسته شدیم پس تصمیم گرفتیم بریم خانه اما من هنوز خانه ای نداشتم پس ناچار شدم با احساس بدی که داشتم و فکر میگروم که بار اضافی هستم خانه ی لیا بمونم تا یه جایی رو برای خودم پیدا کنم ولی تموم این مدت یه چیزی آزارم میداد نمیدونم چرا ولی مدام احساس میکردم یکی داره تعقیبمون میکنه یکی مدارم داره دنبالمون میاد و هرچی پشت سرم رو نگاه میکردم همچین کسی رو نمیدم پس ناچار بیخیال شدم وارد خانه ی لیا شدم از داشتن همچین خانه ای تعجب گردم درسته کوچیک بود ولی مرتب بود خوشم اومده بود چمدون اینام رو گذاشتنم داخل اتاقی که لیا از قبل برام آماده کرده بود و از اونجایی که خیلی خسته بود گرفتم خوابیدم چون فردا کلاس داشتم دیگه باید میرفتم دانشگاه حقوق تا بتونم درسم روربخونم با صدا آلارم گوشی از خواب بلند شدم و کارهای لازم رو انجام دادم رفت پیش لیا توی آشپز خانه بود و داشت میز صبحانه رو می‌آید خلاصه بعد از کلی حرف هردومون به سمت دانشگاه حرکت کردم خب اون توی دانشکده ی پزشکی درس میخوند من این طرف قسمت دانشگاه حقوق بودم

وارد کلاس شدم آدم خون گرمی بودم برای همین فکر کردم شاید اینجا دوست میدا کردن برام راحت بشه ولی وقتی وارد کلاس شدم دیدم اووهع با چیزی که تصور میکردم خیلی فرق داره همون بهتر که با کسی حرف نزنم رفت و روی یه نیمکت نشستم که دیدم دوتا دختر اومدن سمت و پرسیدن اسمم چیه ¥ سلام اسمت چیه ؟ + عع خب اسم من وایولت هستش € خوشبختم وایولت من لی بورام هستم ¥ منم پارک میرای هستم + اوه ام م منم خوشبختم بالاخره مس از کلی حرف زدن و سوال پرسیدن از همدیگه باهم دوست شدیم که در همین هین استاد اومد و درس های لازم رو تدریس کرد سر کلاس به درسام زیاد اهمیت میدادم برای اینکه باید با رتبه ی یک فارغ‌التحصیل بشم چون برای مدرکی که نیاز دارم باید رتبه ی بالایی رو بگیرم برای همین رو درسام خیلی تمرکز میکردم مثل دخترای دیگه ی دانشگاه نبودم که به فکر شماره دادن و حرف زدن با این و اون باشم شاید منم دوست داشتم این کارا رو بکنم و وقت کافی نداشتم خب دوستان دوست دارم داستان زندگیم رو براتون کوتاه تر کنم اینجا زیاد باحال نیست بیاین بریم

بیاین بریم به قسمت باحالش تقریبا از اون موقع ها ۳ سال میگذره من مدرک وکالت خودم رو گرفتم و الان ۲۲ سالمه ولی متاسفانه لیا هنوز به عنوان پرستار توی بیمارستان کار میکنه و درس هم میخونه اون دیگه زندگیش خیلی سخته تا الان که ۳ سال گذشته بنده ۳ تا پرونده ی موفق داشتم که بسیار سر و صدا کرده توی دادگاه ها وای خب جمعی شاید غیر قابل شمارش باشن البته بعضی هاشون موفق و بعصی هاشونم فاجعه بودن ولی خب من وکیلی هستم که میخوانش طبق معمول یه روز کاری دیگه بود وارد دفتر شدن و به میشیم صبح بخیر گرمی گفتم و وارد اتاق کارم شد پرونده های روز میز رو برداشتم و نگاهشون کردم که دیدم رای یکیشون باید آماده باشم چون فردا دادگاه هستش همینطوری که داشتم پرونده هارو میخوندم با چیزی که دیدم شکه شدم این مرد چرا همیچین کاری کرده امکان نداره به خاطر پول دست به همچین کاری بزنه آخه این دیگه چه وضعشه حقیقتا چون واقعا ناراحت شدم میخواستم پرونده رو قبول نکنم ولی وقتی به جزئیات دقت کردم یک اینکه هیچکسی خانواده اش رو به خاطر پول نمیکشه مخصوصا زنش و دوم اینکه به نظر نمیاد این مسئله فقط برای پول باشه چون بچه اش هم کشته پس مشخصه اینجا یه اتفاقی افتاده یا قراره بیوفته از روی حس کنجکاوی که همیشه گند میزنه به زندگیم پرونده رو قبول کردم و فردا قرار شد برم دادگاه تا ببینم شاکی با چه مدرکی و کیه که شکایت کرده پس رفتم سمت خانه البته خب بعد از ۳ سال باید تغیراتی ایجاد بشه

من دیگه خانهدی شخصی خودمو داشتم و دیگه متاسفانه با لیا زندگی نمیکردم وارد خانه شدم و به لیوان آب خوردم و ازشدت خستگی حتی حوصله ی غذا خوردن هم نداشتم پس مسقیم رفتم روی تخت و خواب ولی قبل از اینکه بخوابم یه چیزی یادم اومد نکنه اون مرد زنش رو نک .... پایاین پارت ۲