مرغی که بدون سر زنده ماند!

لوید اولسن کشاورزی از فروتا، کلرادو، قصد داشت شام را با مادرزنش بخورد. او به درخواست همسرش به حیاط رفت تا مرغی را ذبح کرده و برای شام بیاورد. اولسن یک مرغ ویندوت پنج‌ماه و نیم به نام مایک را انتخاب کرد. هنگام ذبح، تبر قسمت اعظم سرش را برید اما سیاهرگ گردن او را باقی گذاشت. و تنها یک گوش و ساقه مغز را برید.[

به دلیل تلاش ناموفق اولسن برای بریدن سر مایک، مرغ همچنان می‌توانست تعادل خود را روی صندلی حفظ کند و به طرز ناشیانه راه برود وقتی مایک نمرد، اولسن تصمیم گرفت از پرنده مراقبت کند. مایک در دوران بی‌سری با آب و غذای مایعی تغذیه می‌شد که اولسون‌ها با قطره‌چکان مستقیماً به مری او می‌رساندند. کار حیاتی دیگری که آنها می‌کردند، تخلیه خلط از گلوی مرغ بود که با سرنگ انجام می‌دادند

شبی که مایک مُرد، آن‌ها در اتاق مُتل خواب بودند که با سروصدای خُرخُر مرغ بیدار شدند که ناشی از خفگی بود. آن‌ها سراسیمه به‌دنبال سرنگ می‌گشتند؛ اما خیلی زود فهمیدند سرنگ را گوشه‌ای از محل نمایش جا گذاشته‌اند. اولسن‌ها همچنان به‌دنبال وسیله‌‌ی دیگری برای پاک‌کردن گلوی مرغ بودند؛ اما دیگر خیلی دیر شده بود. واترز می‌گوید: «او سال‌ها ادعا می‌کرد مرغ را به مردی در سیرک فروخته است. او بالاخره چند سال قبل از مرگ یک شب به من اعتراف کرد که خراب‌کاری کرده و اجازه داده است مرغی که حکم مرغ تخم‌‌طلای قصه‌ها را داشت، در دستانش جان بدهد.»

معمولاً وقتی این اتفاق می‌افتد، مرغ دراز می‌کشد؛ اما در موارد نادری هم، سلول‌های عصبی فرمان دویدن را مخابره می‌کنند. اسمالدرز می‌گوید: «مرغ سربریده برای مدت کوتاهی می‌دود؛ اما نه برای ۱۸ ماه، بلکه بیشتر اوقات برای مدتی حدود ۱۵ دقیقه یا کمی بیشتر.» سر انجام مایک برای ۱۸, ماه زنده ماند و بعد بر اثر حواس پرتی مرد