سبک های نقاشی پارت ۲

- سبک نقاشی اکسپرسیونیسم (Expressionism) اکسپرسیونیسم سبکی از هنر است که به رئالیسم نمی پردازد. در این سبک تصاویر و صحنه ها اغلب تحریف می شوند یا با رنگ های ماورایی و زنده رنگ آمیزی می شوند که با واقعیت همخوانی ندارند. در عوض تمرکز بر ایده ها یا احساسات هنرمند است که از طریق رسانه هنر بیان می شود. ریشه‌ های مکتب اکسپرسیونیسم آلمانی در آثار ونسان ون گوگ، ادوارد مونش و جیمز انسور نهفته است؛ که هر کدام در بین سالهای ۱۸۸۵-۱۹۰۰ سبک نقاشی بسیار خاصی را تکامل دادند. این هنرمندان از امکانات بیانی رنگ و خط برای کشف مضامین دراماتیک و پر از احساسات، برای انتقال احساس ترس، وحشت یا صرفاً برای تجلیل از طبیعت استفاده می کردند. آنها از بازنمایی تحت اللفظی طبیعت جدا شدند تا دیدگاه ها یا حالات ذهنی بیشتری را بیان کنند.

- سبک نقاشی کوبیسم (Cubism) کوبیسم یک جنبش هنری در اوایل قرن بیستم است که نقاشی و مجسمه سازی اروپایی را متحول کرد و الهام بخش جنبش های هنری مرتبط در موسیقی، ادبیات و معماری بود. کوبیسم، سبک هنری بسیار تأثیرگذار بود که عمدتاً توسط هنرمندانی مانند پابلو پیکاسو و ژرژ براک در پاریس بین سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴ ایجاد شد. در آثار هنری کوبیسم، سوژه ها در قالبی انتزاعی تجزیه و تحلیل و شکسته می شوند و دوباره جمع می شوند. به جای اینکه اشیاء را از یک چشم انداز واحد به تصویر بکشد، هنرمند موضوع را از منظرهای چندگانه به تصویر می کشد تا موضوع را در زمینه ای بزرگ تر نشان دهد. در واقع سبک هنری کوبیسم تلاشی برای تأکید بر ماهیت بوم دو بعدی به جای ایجاد عمق است.

- سبک نقاشی آبستره (Abstract) نقاشی های انتزاعی به کلی از رئالیسم دوری می کنند. موضوع نقاشی هر چه که باشد، ممکن است اصلاً در اثر هنری به طور دقیق نشان داده نشود. ممکن است اشیاء با یک رنگ یا شکل به جای آن نمایش داده شوند و تفسیر آن به بیننده واگذار شود. تأثیر یک نقاشی انتزاعی را نمی توان دست کم گرفت، زیرا بسیاری از آنها از نمایش های تکان دهنده رنگ و فرم برای تأثیر بیشتر بر روی حواس استفاده می کنند. در واقع هنر انتزاعی اثر هنری است که به هیچ چیز از "زندگی واقعی" شباهت ندارد. این یک سبک هنری است که به دنبال رسیدن به هدف یا موضوع خود با استفاده از اشکال، فرم‌ ها، رنگ ‌ها و بافت ‌ها است. هدف از انتزاع این است که به بیننده اجازه دهد معنای تصویر را برای خود تفسیر کند. در بدترین حالت، هنر انتزاعی مانند یک رنگ آمیزی تصادفی به نظر می رسد و در بهترین حالت، تأثیری دارد که از همان لحظه ای که آن را می بینید شما را تحت تأثیر قرار می دهد

- سبک نقاشی سوپرماتیسم (Suprematism) یک جنبش هنری در اوایل قرن بیستم است که بر مبانی هندسه (دایره، مربع، مستطیل) متمرکز شده و در طیف محدودی از رنگ ها نقاشی شده است. اصطلاح سوپرماتیسم به هنری انتزاعی اشاره دارد که بر اساس «برتری احساس ناب هنری» به جای تصویرسازی بصری اشیاء استوار است. نقاشان سبک سوپرماتیسم ‌به انتزاع محض علاقه داشتند و به دنبال «درجه صفر» نقاشی بودند، نقطه ‌ای که در آن نمی‌ توان فراتر رفت، مگر اینکه هنری وجود نداشته باشد. برای رسیدن به این نقطه از نقوش ساده ای استفاده شد که شکل و سطح صاف بوم را به بهترین نحو بیان می کرد. برای هنرمندان سوپرماتیسم، پدیده های بصری جهان عینی به خودی خود بی معنا بودند؛ آنچه در عوض مهم بود احساس بود. کلمه "سوپرماتیسم" برای توصیف جنبشی که منجر به برتری احساس یا ادراک ناب در هنرهای تصویری می شود ابداع شد.

- سبک نقاشی مینیمالیسم (Minimalism art) جنبش هنری مینیمالیسم یکی از تأثیرگذارترین جنبش ‌های دهه ۱۹۶۰ است که در شهر نیویورک و در میان تعدادی از هنرمندان جوانی که از اکسپرسیونیسم انتزاعی دور می‌ شدند و به جای آن از زیبایی ‌شناسی هندسی طرفداری می‌ کردند، ظهور کرد و خود را در هنر مینیمالیسم نشان ‌داد. مینیمالیسم یا هنر مینیمالیستی را می توان بسط این ایده انتزاعی دانست که هنر باید واقعیت خاص خود را داشته باشد و تقلیدی از چیز دیگری نباشد. ما معمولاً هنر را نمایانگر جنبه ‌ای از دنیای واقعی می‌ دانیم یا بازتاب تجربه ای مانند یک احساس. با مینیمالیسم، هیچ تلاشی برای بازنمایی یک واقعیت بیرونی صورت نمی گیرد. هنرمند از بیننده می خواهد که فقط به آنچه در مقابلش است پاسخ دهد.

- سبک نقاشی رمانتیسیسم (Romanticism) رمانتیسم (همچنین به عنوان جنبش رمانتیک یا دوران رمانتیک شناخته می شود) یک جنبش هنری، ادبی و فکری بود که در اواخر قرن ۱۸ در اروپا اتفاق افتاد و بیشتر مناطق در سالهای ۱۸۰۰ تا ۱۸۵۰ میلادی به اوج خود رسید. رمانتیسیسم با تأکید بر احساسات و فردگرایی، ادبیات مخفیانه، بت پرستی، ایده آل سازی طبیعت، سوء ظن به علم و صنعتی شدن و همچنین تجلیل از گذشته مشخص شده است.