۶ وسیله حمل و نقل عجیب در دنیا

تاکسی‌های Coco یکی از انواع محبوب وسایل نقلیه عمومی در کوبا هستند که از دهه ۹۰ میلادی توجه گردشگران را به خود جلب کرده‌اند. این تاکسی‌ها با پوششی از فایبرگلس ساخته شده‌اند که بر روی موتور سه چرخه قرار گرفته است.تاکسی Coco را به دلیل ظاهرش که یادآور نارگیل (Coconut) است با این نام می‌شناسند و می‌توان آن‌ها را در شهرهای بزرگ کوبا مانند هاوانا، ورادرو و ترینیداد پیدا کرد.

Jeepney به عنوان نمادی از فرهنگ عامه مردم فیلیپین شناخته می‌شود. این نوع وسایل نقلیه که در نگاه اول شبیه به اتوبوس به نظر می‌رسند، در واقع از چیپ‌های آمریکایی دوران جنگ جهانی دوم ساخته شده‌اند که در فیلیپین رها شده بودنداین جیپ‌ها برای استفاده در سرویس حمل و نقل کمی تغییر داده شدند، برای مثال طول خودرو افزایش یافت تا صندلی‌های بیشتری درون آن قرار گیرد، با رنگ‌های مختلف رنگ‌ آمیزی شد و سقف به آن اضافه شد. نقاشی‌های منحصر به فرد بدنه هر Jeepney توانست نظر بعضی از طراحان مد مانند کریستین لوبوتین را به خود جلب کند؛ به حدی که در نهایت او در سال ۲۰۱۸ با الهام از این نقاشی‌ها، کیف‌های رودوشی بزرگی را طراحی کرد. طی سال‌های اخیر، رئیس جمهور فیلیپین سعی داشت تا برخلاف میل رانندگان و شهروندان کم‌درآمد، Jeepney را بازنشسته کند. در واقع او قصد داشت آن‌ را با توبوس‌های مدرن سازگار با محیط زیست جایگزین کند تا آلودگی هوا، امنیت و دسترسی بهتر به حمل و نقل را فراهم کند.

در قطارهای Maglev چرخ‌های استیل جای خود را به آهن‌ربا داده‌اند. این قطار با استفاده از فناوری شناوری آهن‌ربا (Maglev) روی ریل شناور می‌ماند. عدم استفاده از چرخ و موتور به معنی نبود اصطکاک است که در نهایت منجر به رسیدن به سرعت ۲۶۷ متر بر ساعت خواهد شد. قطارهای دوست‌دار محیط زیست Maglev نسبت به قطارهای معمولی کم‌مصرف‌تر هستند و سر و صدای کمتری تولید می‌کنند. همچنین، به دلیل نبود قطعات محرک، حتی در شرایط نامساعد آب و هوایی نیز به خوبی به کار خود ادامه می‌دهند. این قطارها در شانگهای چین، فرودگاه اینچئون کره جنوبی و خطوط Linimo ژاپن به کار گرفته می‌شوند.

شهر ووپرتال در غرب آلمان به دلیل استفاده از قطارهای شهری معلق Schwebebahn (شویی‌بِبان) معروف است. این مونوریل‌ جالب کار خود را از سال ۱۹۰۱ آغاز کرد و در حال حاضر حدود ۸۵ هزار مسافر را در هر روز جابجا می‌کند. همچنین این مونوریل به دلیل حادثه‌ای که برای توفی، یک فیل سیرک اتفاق افتاد نیز معروف است. این فیل به عنوان بخشی از یک برنامه تبلیغاتی سوار قطار بود که شیرین‌کاری‌هایش ناموفق بود و از پنجره به بیرون پرت شد و از ارتفاع ۳۹ پایی به درون رودخانه سقوط کرد، البته خوشبختانه توفی از این اتفاق جان سالم به در برد.

این نوع سورتمه از یک سبد بزرگ که بر روی چوب‌ سوار است تشکیل شده و توسط دو راننده کنترل می‌شود. در واقع راننده‌ها علاوه بر هدایت سورتمه، وظیفه شتاب‌دهنده و ترمز را هم بر عهده دارند. حداکثر سرعت این وسیله نقلیه ۳۰ متر بر ساعت است و زمانی به عنوان وسیله حمل و نقل عمومی برای پایین آمدن از تپه‌‌ها از مونته تا فوشال استفاده می‌شد ولی در حال حاضر تنها یک جاذبه گردشگری است

این واگن‌های ساده از یک موتور و یک صفحه ساخته شده از چوب بامبو به ابعاد ۶ فوت در ۱۰ فوت تشکیل شده‌اند. زیر این صفحه چرخ‌هایی با دو محور قرار دارند که واگن را به حرکت درمی‌آورند. یک تیرک چوبی نیز به عنوان ترمز یا شتاب‌دهنده واگن عمل می‌کند. Norry بیش از حد ساده است و شاید جالب باشد بدانید که مسیر ریلی آن نیز یک طرفه است. بنابراین، اگر دو واگن در یک خط ریلی قرار داشته‌ باشند، اما جهت حرکت آن‌ها مخالف هم باشد؛ راننده و مسافران هر یک باید پیاده شوند و مسیر خود را با واگن دیگر ادامه دهند.