آبشار بدبختی پارت 10

از زبان دیپر: چشم هام رو باز کردم و چرخیدم تا به سقف نگاه کنم ولی به جای سقف چوبی کلبه یه سقف آهنی می بینم.میشینم و به دوروبر نگاه می کنم.توی یه قفس گیر افتادم.میله های قفس رو میگیرم و محکم بهشون فشار میارم.x:"نمی تونی از اون قفس بیای بیرون...طلسم شده است"می چرخم و بل رو میبینم که کنار پنجره نشسته و داره کتاب می خونه.با عصبانیت نگاهش می کنم:"تو یه دروغگویی.تو از اعتماد من سواستفاده کردی...تو همه رو گول زدی"بل کتاب رو ورق می زنه:"من هیچ وقت بهت نگفتم فامیلیم چیه پس نمی تونی بگی دروغگو هستم...توی جنگل هم خودت با پای خودت اومدی و حتی نیاز نشد هیپنوتیزم کنم پس نمی تونی بگی گولت زدم...و درباره اعتماد...دیگه خودت بهم اعتماد کردی به من ربطی نداره"به خواندن کتاب ادامه میده.سرم رو پایین می اندازم راست میگه من هیچ دلیل منطقی ندارم که اونو متهم کنم دوروغ گفته یا گولم زده:"من کجام؟؟و چرا اینجام؟؟"دست به سینه میشینم تا جوابم رو بده:"تو توی اتاق من توی کلبه مایی و اینکه چرا اینجایی رو باید از بیل..."یکدفعه بیل در اتاق رو باز می کنه:"ببین کی از خواب بیدار شده...اوه درخت کاج واقعاااا خوشحالم که میبینمت... میبینم با خواهر دوقلو آشنا شدی"

تقریبا داد می زنم:"بیل...دوباره تو...چرا هر اتفاقی میفته تو هم توش هستی؟؟"بیل بهم اشاره میکنه که آروم باشم:"آروم باش درخت کاج...بل با دیپر بیاین برای صبحونه...سر راه آرتی رو هم صدا کنید"و از اتاق میره بیرون.بل کتابش رو کنار میزاره و بشکن میزنه.قفس از هم میپاشه.محکم روی زمین میفتم:"آخ"بل دستم رو میگیره و کمکم میکنه تا بلند شم:"از این طرف"دنبالش از اتاق خارج میشم.کلبه سایفر ها واقعا از نظر معماری فوق العاده است...روی همه دیوار ها یه عالمه وسایل تزئینی از مصر،یونان،ایرلند، تمدن مایا ها و ایران باستان وجود داره ولی فقط یه قاب عکس از خانوادشون روی دیوار هست.جلوی قاب وایمیسم و به بل و بیل نگاه می کنم که دست هم دیگه رو گرفتن و لبخند های شوم زدن یه پسر با موهای سفید و چشم های‌ دو رنگ هم پشت بل وایساده و دستش رو روی شونه بل گذاشته و یک دختر هم کنار اون پسر ایستاده البته بیشتر میشه بهش گفت سایه...

ولی عجیب ترین فرد توی عکس...یه دختر شبیه به کوکوریکو بود جلوی همه وایساده بود و یه نیم تاج روی سرش داشت.دست بل رو روی شونه ام حس می کنم:"این پسر مو سفید تاکه و اون سایه هم آرتمیسه و اون دختر که میبینی لونا دختر اکسولاتل ک،ملکه دیلالی هاست"سرم رو کج میکنم:"دیلالی ها؟؟"سرش رو تکون میده:"آره...فکر کردی گونه ما چیه؟؟به گونه ما میگن دیلالی...فقط فامیلمون سایفره.حالا بیا بریم ببینیم می تونیم آرتی رو از توی اتاقش بکشیم بیرون"راه میفته.چند ثانیه به عکس نگاه می کنم و بعد دنبالش میرم:"چرا از اتاقش بکشیم بیرون؟"جلوی یه در صورتی وایمیسه:"بعد از یه فاجعه لونا گم میشه...و از اون موقع به مدت100سال زمینی یعنی یک سال توی بعد ما به چند تا از برگزیدگان فرصت داده میشه تا بتونن تمرین کنن و برای جانشین اکسولاتل شدن آماده بشن...یکی از اون برگزیدگان آرتمیسه اگه بتونه جلوی تیتس و اکسولاتل خودشو ثابت کنه ملکه جدید میشه"در می‌زنه و بدون اینکه منتظر جواب باشه در رو باز میکنه:"آرتی...صبحونه حاضرههههه"یک گلوله آتشین از کنار گوشش رد میشه و یه نفر داد میزنه:"صد دفعه بهت گفتم وارد اتاقم نشووووووو"بل:"اوه آرتی بیا دیگه...اینبار دیپر هم هست...همونی که بیل نقشه داشت بکشدش توی جبهه خودمون"آزوم وارد اتاق میشم و سلام مي کنم.یه دختر بت موهای صورتی میاد جلوم و بهم نگاه میکنه.توی یکی از چشم هاش یه ستاره است که وقتی من رو میبینه می درخشه.آهی میکشه:"خیلی خب بریم..."

میریم پایین و هرکس روی یه صندلی میشینه:بل روی یه صندلی سیاه چوبی که روی دسته هاش مخمل زرد دوختن و با شاخ های گوزن تزئین شده.آرتمیس روی یه صندلی با پشتی گربه.بیل رو یه صندلی شبیه مال بل فقط به جای شاخ های گوزن از سر یه هیولا استفاده کردن و تاک روی یه صندلی که از استخون ساخته شده.و صندلی من...یه صندلی چوبی که انگار از کتاب درست شده بود.وی صندلی میشینم و برای خودم پنکیک میکشم و شروع به خوردن می کنم.تاک:"تو باید دیپر باشی...همون نیمه...آخ بیل"بیل نگاه معنا داری بهش میکنه بعد رو به من میکنه:"به تاک توجهی نکن و اصلا نزدیکش نرو...دیوونه است"تاک اخم میکنه ولی چیزی نمی گه.بل:"دیپر...نظرت چیه معامله کنیم؟؟"غذام رو قورت میدم و با تعجب نگاهش می کنم:"م_معامله...نه نه اصلا اصلا اصلا...نمی خوام دوباره بدنم رو بدم به بیل."بیل پوزخند میزنه:"اوه درخت کاج...نگران نباش پیشنهاد بل اینه که یه مقدار از قدرتش رو به تو بده و تو در عوض با میل خودت اینجا بمونی.نظرت چیه"به بل نگاه می کنم که سر تکون میده.دستم شروع به لرزیدن میکنه...برای چی باید اینکار رو بکنه؟؟؟