تاریخچه چهارشنبه سوری!

چهارشنبه سوری جشن بزرگی است که از آن به عنوان اولین جشن سال نو یاد میشود،جشنی که نماد وداع با سال گذشته و رنج ها و مشقت هایش و امید به خیر و خوشی و برکت سال جدید است. قبل از فرا رسیدن جشن چهارشنبه سوری، بسیاری از معلمان به دانش آموزان تحقیقی در مورد این موضوع، تاریخچه چهارشنبه سوری، آداب و رسوم چهارشنبه سوری، معنی کلمه چهارشنبه سوری، انشا چهارشنبه سوری و...می دهند.سلام اس ار هستم به پست جدیدم خوش اومدیننن بعد 100 سال چهارشنبه سوری مراقب خودتون باشین خوشگلام

آداب و رسوم چهارشنبه سوری چهارشنبه سوری، یکی از جشن‌های سنتی ایرانی است که در غروب آخرین سه‌شنبه سال خورشیدی و پیش از فرارسیدن نوروز برگزار می‌شود. عبارت «چهارشنبه‌ سوری» از دو کلمه تشکیل شده است که یکی به معنی روزی از روزهای هفته و واژه «سور» را به‌ معنای «جشن» و برخی دیگر آن را برگرفته از واژه پهلوی «سوریک» به‌معنای «سُرخ» می‌دانند که نشانه‌ای از سرخی آتش یا سرخی و سلامتی فرد است. چهارشنبه سوری در اصفهان چارشمبه-سُرخی،در گیلان گول گوله چهارشنبه، در کردستان چوارشمه کوله، در قزوین کوله چهارشنبه نامیده می شود.

جشن چهارشنبه سوری،از دوران کهن برگزار می شد، قدیمی‌ترین اشاره به جشن چهارشنبه‌ سوری را می‌توان در کتاب تاریخ بخارا نوشته‌ی ابوبکر محمد بن جعفر نرشخی (286 تا 358 هجری قمری) پیدا کرد. در شاهنامه هم اشاره‌هایی به این جشن شده است که از قدمت آن خبر می‌دهد. چهارشنبه سوری از پرشورترین رسوم مقدماتی نوروز در اقصی نقاط ایران است که در غروب آخرین سه‌شنبه سال با آداب خاصی برگزار می‌شود. در ایران باستان چند روز قبل از چهارشنبه آخر سال، مردم به کوه و بیابان می‌رفتند و هیزم جمع می‌کردند و در حیاط خانه، میدان شهر یا کوچه و برزن‌ها در دسته‌های فرد با فاصله از هم می‌چیدند.اندکی پس از غروب، آتش بر پا می‌کردند و از روی آن می‌پریدند. برای خاموش کردن آتش، آن را به حال خود رها می‌کردند تا خاموش شود یا روی آن آب می‌ریختند. در زمان ناصرالدین شاه آتش بازی در شب چهار شنبه سوری در ایران رواج پیدا کرد و مردم در میدان توپ خانه به تماشای آتش بازی می ایستادند.

چهارشنبه سوری در نقاط ایران با آداب مختلفی برگزار می شود،اعتقاد مردم سیستان و بلوچستان به این است که در غروب آخرین چهارشنبه سال اقدام به آتش زدن نمد، گونی و پتوی کهنه میکنند تا با این کار نحوست این شب را از بین ببرند. در تهران قدیم بوته های خشک آتش زده و همه باید از روی آن پریده و این جمله را تکرار می کردند:" سرخی تو از من، زردی من از تو" جوانان تبریزی صبح روز چهارشنبه قبل از طلوع آفتاب به کوچه رفته و به تعداد ٧ بار از روی جوی آب پریده و در همان حین ترانه " آتیل ماتیل چهارشنبه، آینا تکین بختیم آچیل چهارشنبه" را میخوانند. مشهدی ها در چهارشنبه سوری هفت بوته آتش درست کرده و پیر و جوان از روی آن میپرند و بعد از اینکه آتش به طور کامل سوخت خاکستر آن را سر راه میریزند تا باد آن را با خود ببرد. مردم شریف کردستان در چهارشنبه سوری پشت در و پنجره و پشت بام همسایه ها رفته و با خواندن ترانه و سرود از دریچه ای شالی آویزان کرده و از اهل خانه هدیه ای درخواست میکنند و آنها نیز معمولا هدایایی همچون شاخه نبات، کله قند، سکه،جوراب،تخم مرغ به آن شال میبندند.

در شب چهارشنبه سوری اهالی خرم آباد اقدام به تقسیم کردن هیزم ها به هفت قسمت می کنند و در فاصله های معینی از هم چیده و در یک ردیف قرار می دهند سپس با همان هیزم ها آتش درست میکنند. در استان مرکزی جدا از آتش روشن کردن برای آمرزیده شدن رفتگان خود مقداری شکر پنیر، خرما تهیه کرده و همچنین حلوا درست میکنند و در بین همسایگان و عابران پخش میکنند. شب چهارشنبه سوری برای باز شدن بخت دختران در شیراز به سعدیه و از آب استخر سعدیه بر سر و روی دختر ها می پاشند. کشتی گرفتن و دود کردن اسپند یکی از آیین های مرسوم در روستاهای مازندران در شب چهارشنبه سوری می باش،د از آیین های مرسوم و رایج گیلانی ها نیز شمع و اسپند و کندر روشن کردن و زدن گلاب به سر و صورت خود است. از دیگر رسم های جالب این شهر بیرون کردن دختران دم بخت با جارو است با این امید که سال آینده بختشان باز شود.

این پست چقدر به شما کمک کرد ؟ از 1 تا 20 نمره بدهید