حیوانات دورگه 2

رنگینک کاکل زری

رنگینک‌های کاکل‌زری، پرندگان دورگه‌ای هستند که در جنگل‌های بارانی آمازون زندگی می‌کنند. این پرندگان از طریق خویش‌آمیزی رنگینک‌های کلاه‌برفی و رنگینک‌های کاکل عقیق به وجود می‌آیند. رنگینک‌های کاکل زری برخلاف دیگر حیوانات دورگه، جمعیت ثابتی از گونه‌های پیوندی هستند که از آمیزش با دو گونه‌ی والدشان خودداری می‌کنند. پژوهشگرها در سال ۲۰۱۷ به شناسایی رنگینک‌های کاکل زری پرداختند و متوجه شدند رودخانه‌ها عامل جدایی فیزیکی این گونه‌ها از والدینشان بوده‌اند.

سگ روباه

کارکنان دامپزشکی برزیل در سال ۲۰۲۱ با حیوانی عجیب روبه‌رو شدند که مشخص نبود سگ است یا روباه. این موجود که داگکسیم هم نامیده می‌شود دارای خصلت‌های مشترک سگ اهلی و روباه پامپا است. بر اساس یافته‌ها این حیوان اولین نمونه‌ی شناخته‌شده از پیوند سگ و روباه است. روباه‌های پامپا نسبت به روباه‌های دیگری مثل روباه سرخ، خویشاوندی نزدیک‌تری با سگ‌ها دارند. با این‌حال پژوهشگرها سگ روباه را اولین نمونه‌ی آمیزش سگ با گونه‌ای خارج از رسته‌ی Canis می‌دانند.

نارلوگا

در دهه‌ی ۱۹۸۰، یک شکارچی سرخ‌پوست به سه وال عجیب شلیک کرد. باله‌های جلویی این جانوران به نهنگ سفید یا بلوگا شباهت داشت، در حالی که دمشان شبیه شبه‌نهنگ تک‌شاخ بود و دندان‌ها هم ترکیبی از هر دو بودند. شکارچی جمجمه‌ی یکی از این جانوران را حفظ کرد و بعدها پژوهشگرها تأیید کردند که این گونه پیوند نهنگ سفید و شبه نهنگ تک شاخ بوده است. موقعیت نهنگ سفید و شبه نهنگ تک شاخ در بخشی از سال در شمالگان دارای همپوشانی است. گرچه این گونه‌ها در شرایط عادی آمیزش نمی‌کنند، پژوهشگرها یک نهنگ تک شاخ نر را در میان تعداد زیادی نهنگ سفید کشف کردند.

کایوگرگ

گرگ‌ها، سگ‌ها و کایوت‌ها می‌توانند برای تولید گونه‌های پیوندی با یکدیگر آمیزش کنند. این ترکیب معمولاً در اسارت رخ می‌دهد، یعنی جایی که انسان‌ها سگ‌سان‌های متعدد را مجبور به زندگی در کنار هم کند. با این‌حال شواهد آمیزش در حیات وحش هم دیده شده است. کایوت‌های شرقی که معمولا کایوگرگ یا کایوسگ‌ هم نامیده می‌شوند حاصل آمیزش گرگ‌ها و سگ‌ها در نسل‌های گذشته هستند. این گونه‌ها از کایوت‌های غربی بزرگ‌تر و از گرگ‌ها کوچک‌تر هستند.

ماهی استردل

دانشمندان مجارستانی در سال ۲۰۱۹ به شکلی غیرمنتظره و غیرعمدی ماهی دو رگه‌ی کمیابی را با ترکیب تاس‌ماهی روسی و ماهی پاروپوزه‌ی آمریکایی تولید کردند. این دو گونه به مدت ۱۸۴ میلیون سال دارای اجداد مشترکی نبودند و از یک گروه هم به‌شمار نمی‌روند. بنابراین وقتی پژوهشگرها از اسپرم ماهی پاروپوزه‌ی آمریکایی برای برانگیختن تولید مثل لقاح غیرجنسی در تاس‌ماهی روسی استفاده کردند، انتظار دستیابی به گونه هیبریدی را نداشتند. با این‌حال در کمال شگفتی، اسپرم ماهی پاروپوزه با صدها تخم تاس‌ماهی روسی پیوند خورد و ماهی استردل متولد شد.

ولفین

ولفین‌ها گونه‌های پیوندی جالبی با نام گمراه‌کننده هستند. این گونه‌ها از معدود اعضای خانواده دلفین هستند که می‌توانند با دیگر گونه‌های دلفینی پیوند برقرار کنند. این گونه‌ها برخلاف اسمشان، دورگه‌های دلفینی هستند نه دورگه وال و دلفین. اولین گونه‌ی هیبریدی ولفین حاصل پیوند نهنگ دندان کلفت و دلفین پوزه‌‌بطری اطلس در پارک حیات دریایی هاوایی بود. از آن زمان انسان‌ها تعدادی از دورگه‌های دلفینی دیگر را در اسارت با یکدیگر آمیزش دادند و گاهی هم جمعیت‌هایی در حیات وحش کشف شدند. برای مثال پژوهشگرها گونه‌ی دورگه‌ی نهنگ کله‌خربزه‌ای و دلفین سخت‌دندان را در سال ۲۰۱۷ کشف کردند.

.گیپ.

گیپ، یکی از جذاب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین حیوانات دورگه است که از آمیزش بز و گوسفند به وجود می‌آید. گیپ‌ها بسیار کمیاب هستند. برخی کارشناسان گمان می‌کنند ممکن است گیپ‌ها دو رگه نباشند و صرفاً گوسفندهایی با ناهنجاری‌های ژنتیکی باشند. از آنجا که بزها و گوسفندها دارای تعداد متفاوتی کروموزم هستند، مفهوم آمیزش آن‌ها کمی غیرممکن است. حتی در صورت بروز این اتفاق، تعداد کمی نوزاد وجود خواهد داشت و تعداد کمی جان سالم به در می‌برند.

.کاما

کاما در ابتدا به عنوان گونه‌ای تولید شد که از نظر اقتصادی بهینه‌تر از والدین خود باشد. کاماها گونه‌های پیوندی شتر تک کوهان و لاما هستند که از طریق لقاح مصنوعی به وجود می‌آیند. این روش امن‌ترین و بهترین روش آمیزش آن‌ها است زیرا شترهای تک کوهان ممکن است شش برابر سنگین‌تر از لاماهای ماده باشند و جفت‌یابی برعکس هم ثمربخش نخواهد بود. کاماها معمولاً کوهان شتری ندارند و بدنشان مشابه لاماها با خز پرزدار نرم پوشیده شده است. هدف از آمیزش این گونه‌ها، تولید حیوانی با پشم‌های زیاد است که در برابر اقلیم‌های بیابانی مقاوم باشد.

زبروئید

اساسا زبروئید حاصل پیوند گورخر و هر گونه‌ی اسب‌سان است. حاصل پیوند گورخر با اسب «زورس» نامیده می‌شود. گونه‌های دورگه‌ی گورخر معمولاً نابارور هستند و جفت‌گیری آن‌ها به ندرت انجام می‌شود. برای مثال به حاصل پیوند الاغ نر و گورخر ماده، هینی گفته می‌شود اما این گونه بسیار کمیاب است. پیوندهای گورخری معمولاً پوشش نواری گورخر را حفظ می‌کنند. البته اغلب حیوانات هیبریدی گورخری دارای پوشش کاملاً نواری نیستند. بلکه بسته به ژنتیک و والد غیرگورخر، نوارها را صرفاً می‌توان روی پاها یا مناطق غیرسفید بدن پیدا کرد.

بیفالو

در اغلب موارد، بیفالو با جفت‌گیری گاو نر و بیزون آمریکایی ماده تولید می‌شود. برخلاف اغلب گونه‌های هیبریدی، بیفالوها می‌توانند تولید مثل کنند. این حیوانات به صورت عمدی توسط انسان برای بهبود تولید گوشت و به ارث بردن بهترین خصلت‌های هر دو گونه تولید شده‌اند.