چرا دریا آبی است؟

به نظر شما دریا همیشه آبی رنگ است؟ معمولا تصور ما راجب رنگ دریا، آبی است اما بر اساس تحقیقات رنگ دریا متغیر است به طوری که طیفی از رنگ های گوناگون را از قبیل سبز، سفید، آبی روشن، قهوه ای و … را می توان از دریا دید. نویسندگان معاصر بعضا هر یک به نوعی متفاوت از دریا یاد می کنند.جویس می گوید “چلم سبز”… لرد بایرون نوشت “آبی تیره. اما آیا این فقط یک طبع شاعرانه است؟

شما اینطور فکر می کنید؟؟؟

رنگ های مختلف رنگین کمان: تنوع رنگ آب دریا در پس خود دلایلی زیستی و فیزیکی دارد؛ چشم ما هر تابش الکترو مغناطیسی که طول موج آن بین ۳۸۰ تا ۷۰۰ نانومتر باشد را می بیند. بر اساس این قوانین فیزیک پایه ما آب دریا را به رنگ های مختلف می توانیم ببینیم؛ برای مثال هنگامی که دریا عمق زیادی داشته باشد نور خورشید در کف دریا انعکاس نمی کند و ما آب را به رنگ آبی تیره می بینیم.

به دلیل جذب نور بالاتر مولکول های آب با جذب نور به طول موج های بالاتری می رسند که شامل رنگ های قرمز، زرد، سبز ونارنجی می شود، پس هرچه به عمق آب برویم به دلیل احتمال کم جذب شدن این رنگ، آب را آبی تر می بینیم. به طور کلی عوامل زیادی بر نوع رنگ دریا اثر میگذارند. گاهی اوقات مقدار شن و ماسه یا گل و لای، شدت امواج و طوفان، ریزه هایی که در آب دریا حل شدند و …برخی موارد دیگر که در ادامه به آن ها اشاره می شود.

موجوداتی به نام فیتوپلانکتون: به غیر دلایل فیزیکی برای توجیه گوناگونی رنگ آب دریا وجود موجودات کوچکی به اسم “فیتوپلانکتون” ها نقش مهمی دارند. این جلبک های تک سلولی طیف قرمز و آبی نور را جذب و قسمت سبز را دفع می کنند. پس هر چه دریا رو به رشد باشد سبز تر دیده می شود.

شکوفه جلبک: در سال ۱۹۷۸ میلادی، پس از به کارگیری ماهواره ها، محققان و دانشمندان شروع به مشاهده رنگ آب اقیانوس ها کردند. پس از تحقیقات نتایج جالب و زیبایی به دست آمد: حرکت موزون رنگ های آبی و سبز به دور هم در میانه ی اقیانوس. این نتیجه به شناسایی مناطقی که فیوپلانکتون ها در آن نواحی کم هستند هم کمک میکند که وجود این جلبک های سرسوزنی بیشترین کمک را به کاهش دی اکسید کربن سطح کره ی زمین میکند و به این وسیله موجب خنک تر شدن دمای سطح زمین می شوند و از طرفی حضورشان برای اکوسیستم و چرخه ی غذایی موجودات دریایی ضروری است.

این نتیجه به شناسایی مناطقی که فیوپلانکتون ها در آن نواحی کم هستند هم کمک میکند که وجود این جلبک های سرسوزنی بیشترین کمک را به کاهش دی اکسید کربن سطح کره ی زمین میکند و به این وسیله موجب خنک تر شدن دمای سطح زمین می شوند و از طرفی حضورشان برای اکوسیستم و چرخه ی غذایی موجودات دریایی ضروری است.

فیتوپلانکتون و جذر و مد قرمز رنگ: دکتر استوارت، یکی از اعضا گروه هماهنگ کننده رنگ اقیانوس می گوید که فیتوپلانکتون با جذب دی اکسید کربن و آزادسازی اکسیژن نقش مهمی در چرخه کربن دارد. چرخه کربن نسبت دی اکسید کربن را در آینده مشخص می کند و این به تغییرات مدل آب و هوایی کمک می کند.

دریا سنجی: به طور کلی دانشمندان با بررسی اطلاعات ماهواره ای از شدت نور مرئی که از آب انعکاس می یابد، تغییرات رنگی آب دریا ها و اقیانوس ها را واکاوی می کنند. حدود ۱۰ درصد از نور تابیده شده به دریا بدون نفوذ از سطح آب به اتمسفر بر می گردد.

بزرگ تر شدن نواحی بیابانی اقیانوس در نیمکره شمالی زمین: با شروع ماموریت حسگرهای رنگ اقیانوس در سال ۱۹۷۸ توسط ناسا و پس از آن آژانس فضایی اروپا(ESA)، کره جنوبی هند و …. در حال حاضر نسل جدید حسگر ها از جمله Sentinel_3 محققان جزئیات بیشتری از نور بازگشته از سطح آب و ریز جلبک ها به ما می دهند که امکان تشخیص بسیاری از مطالب را آسان تر می کند.

اما با توجه به مطالعات پیشنهادی حداقل ۴۰ سال زمان مورد نیازی است که بتوان نتایجی بر اساس مطالعات مطلوب و دقیق داشته باشیم و در آن زمان خواهیم فهمید که رنگ اقیانوس ها تغییر کرده یا نه وپس از آن نتیجه گیری تاثیر انسان بر چرخه کربن و تعداد فیتوپلانکتون ها.