_تکست

نوشته‌بود: من‌تاریخ‌آن‌شبی‌راکه‌ازعمق‌وجود‌گریستم‌به‌خاطرسپرده‌ام. نه‌برای‌آن‌شب! بلکه‌برای‌آن‌صبح‌برای‌آدمی‌دیگری‌که‌روز‌بعدبه‌آن تبدیل‌شده‌بودم..

چشم‌هایش‌را‌بست‌وبه‌سمت‌خورشید‌پرواز‌کرد؛ امّا اینبار‌بدون‌بوم‌ورنگ‌در‌دست..

ماه‌به‌من‌آموخت‌که‌زیبایی‌درتاریکی‌نیز‌وجود‌دارد، حتّی‌زمانی‌که‌احساس‌میکنم‌کامل‌نیستم، کافی‌هستم..

خورشید‌تقصیری‌نداشت، او‌فقط‌میخواست‌نورش‌راباماه‌تقشیم‌کند‌امّا‌‌او‌هرگز‌نمیدانست‌که‌مردم‌قراراست‌همان‌نوررادرماه‌بیشتر‌دوست‌داشته‌باشند...

+تصوّرکن‌همینقدر‌که‌تو‌اورا‌دوست‌داری، اویکی‌دیگررادوست‌دارد! تلخ‌است‌ولی‌به‌خودَت‌بیا :)

من‌همان‌کاکتوسی‌هستم‌که‌توشهر‌بادکنک‌ها‌بغل‌میخواد..!🫂🫀