اضطراب اجتماعی

خوب توی این تست میخوایم درمورد اضطراب اجتماعی حرف بزنیم و بفهمیم شما داریدش یا نه

فوبیای اضطراب اجتماعی چیست؟ اضطراب اجتماعی دومین اختلال اضطرابی رایج است که معمولاً تشخیص داده می‌شود. این اختلال تقریباً ۱۵ میلیون نفر از بزرگسالان آمریکایی را تحت تأثیر قرار داده است. حدود ۷ درصد از جمعیت کلی ایالات متحده در یک دوره‌ی ۱۲ ماهه، نوعی اختلال اضطراب اجتماعی را تجربه خواهند کرد. و برخی از برآوردها نشان می‌دهند که نرخ شیوع مادام العمر اختلال SAD حدود ۱۳ الی ۱۴ درصد است.

انواع اضطراب اجتماعی دو نوع اضطراب اجتماعی وجود دارد: خاص و منتشر (فراگیر). یک مثال اضطراب اجتماعی خاص، ترس از صحبت در حضور گروهی از افراد است. در حالی که افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی منتشر، در بسیاری از موقعیت‌های اجتماعی مضطرب، عصبی و ناراحت هستند. اکثرا افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، دارای نوع منتشر این اختلال هستند. هنگامی که در اکثر موقعیت‌های زندگی فرد، اضطراب، نگرانی، بلاتکلیفی، افسردگی، شرمساری، احساس حقارت و سرزنش خود دخیل باشند، ممکن است علت آن نوع اضطراب اجتماعی منتشر (فراگیر) باشد.

علائم اضطراب اجتماعی احساس خجالت یا ناراحتی در شرایط خاص، لزوما نشانه‌ای از اختلال اضطراب اجتماعی نیست. میزان راحتی در موقعیت‌های اجتماعی، بسته به ویژگی‌های شخصیتی و تجربیات زندگی متفاوت است. برخی از افراد به طور طبیعی کم‌حرف و محافظه‌کار هستند و برخی دیگر اجتماعی و خونگرم هستند. اختلال اضطراب اجتماعی بر خلاف احساس اضطراب و عصبانیت روزمره، شامل ترس، اضطراب و گوشه‌گیری است که روی روابط، کارهای روزمره، کار، مدرسه یا سایر فعالیت‌ها تأثیر می‌گذارد. علائم اضطراب اجتماعی را می‌توان به دو دسته علائم احساسی و رفتاری و علائم جسمی تقسیم‌بندی کرد که در ادامه آنها را یکی یکی بررسی می‌کنیم:

۱. علائم احساسی و رفتاری علائم و نشانه‌های احساسی و رفتاری اختلال اضطراب اجتماعی می‌توانند شامل موارد زیر باشند: ترس از موقعیت‌هایی که ممکن است مورد قضاوت منفی قرار بگیرید. نگران شرمساری یا تحقیر شدن خود باشید. ترس شدید از ارتباط برقرار کردن یا صحبت کردن با غریبه‌ها ترس از این که دیگران متوجه شوند که مضطرب به نظر می‌رسید. ترس از علائم جسمی که ممکن است باعث خجالت شما شوند (همچون سرخ شدن، تعریق، لرزیدن یا لرزش صدا) اجتناب از انجام کارها یا صحبت کردن با مردم، از ترس خجالت اجتناب از موقعیت‌هایی که ممکن است در مرکز توجه باشید. اضطراب به خاطر پیش‌بینی قرار گرفتن در یک فعالیت یا رویداد ترسناک ترس یا اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی تجزیه و تحلیل عملکرد خود و تشخیص نواقص در روابط خود پس از قرار گرفتن در یک موقعیت اجتماعی انتظار بدترین پیامدهای ممکن از یک تجربه‌ی منفی در طول یک موقعیت اجتماعی. برای کودکان، نگرانی از تعامل با بزرگسالان یا همسالان ممکن است با گریه، لجبازی، چسبیدن به والدین یا امتناع از صحبت کردن در موقعیت‌های اجتماعی نشان داده شود. نوع منحصراً عملکردی اختلال اضطراب اجتماعی زمانی رخ می‌دهد که هنگام صحبت کردن یا اجرا در جمع، ترس و اضطراب شدیدی را تجربه می‌کنید، اما در سایر موقعیت‌های اجتماعی عمومی‌تر، این احساس را تجربه نمی‌کنید. علائم جسمی گاهی اوقات علائم و نشانه‌های جسمانی می‌توانند با اختلال اضطراب اجتماعی همراه باشند و ممکن است شامل موارد زیر باشند: سرخ شدن ناشی از خجالت ضربان قلب سریع لرزیدن تعریق دل پیچه یا حالت تهوع مشکل در حبس تنفس سرگیجه یا سبکی سر و سیاهی رفتن چشم‌ها احساس این که ذهن تان پاک شده است. تنش عضلانی.

ضطراب اجتماعی نوجوانان دوره نوجوانی با چالش‌ها و فراز و نشیب‌های زیاد همراه است که به خودی‌خود کار را برای نوجوان سخت می‌کند. همراه شدن این چالش‌ها با اضطراب اجتماعی می‌توان فشار روحی و روانی و جسمی زیادی را بر نوجوان وارد کند. در ادامه اصلی‌ترین دلایل اختلال اضظراب اجتماعی در نوجوانان را بررسی کرده‌ایم: ۱. طرز رفتار: کودکی که به طور ذاتی خجالتی و گوشه گیر است و از امتحان کردن چیزهای جدید می‌ترسد، با ورود به دوران نوجوانی، بیشتر در معرض خطر بروز اختلال اضطراب اجتماعی قرار می‌گیرد. ۲. مشکلات سلامتی یا جسمی: اگر نوجوان دارای هر نوع مشکل سلامتی یا جسمی باشد که برای دیگران محسوس است (همچون ناهنجاری جسمی، زخم بزرگ، ماه گرفتگی و غیره) ممکن است بیشتر مستعد رنج بردن از اضطراب اجتماعی باشد. ۳. مشکلات گفتاری: داشتن مشکلات گفتاری می‌تواند به دلایل زیادی چالش برانگیز باشد. این مسائل می‌تواند بر اعتماد به نفس و عزت نفس فرد تأثیر منفی بگذارد. این امر خصوصاً در مورد نوجوانان صدق می‌کند. عزت نفس پایین اغلب بر تمایل نوجوان برای قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد. متاسفانه، هر چه نوجوان (یا هر کسی) زمان بیشتری را به تنهایی بگذراند، برقراری ارتباط مجدد با دیگران برای او سخت‌تر می‌شود. ۴. مورد اذیت و آزار قرار گرفتن: متأسفانه مورد اذیت و آزار قرار گرفتن یک اتفاق بسیار شایع در مدارس و اینترنت است. مورد اذیت و آزار قرار گرفتن، می‌تواند بر بسیاری از زمینه‌های زندگی فرد از جمله روابط اجتماعی تأثیر بگذارد و نوجوان را مستعد فوبیای اجتماعی بکند. ۵. سبک فرزند پروری: برخی از متخصصان پزشکی و سلامت روان، بروز SAD در نوجوانان را به شیوه‌های فرزند پروری ارتباط می‌دهند. تحقیقات زیادی نشان می‌دهند که ارتباط قوی بین شیوه‌های فرزند پروری (که در آن‌ها محافظت افراطی وجود دارد) با اختلال اضطراب اجتماعی در کودک وجود دارد. این می‌تواند به این دلیل باشد که شیوه‌های فرزند پروری بیش از حد حمایتی، ممکن است کودکان را از تجربه‌ی سطح سالم تعامل اجتماعی باز دارند. در نتیجه فرصت یادگیری مهارت‌های اجتماعی لازم را از کودک می‌‌گیرند.