آبشار بدبختی پارت 4

از زبان کوکوریکو بل دستم رو محکم گرفته بود و من رو دنبال خودش می کشید. به دستم که توی دستش بود نگاه کردم و یه دفعه متوجه یه چیزی شدم روی دستش یکسری طرح پیچ در پیچ داشت که با الگوی منظمی پیش رفته بودن یاد یه علامت شدم که قبلا شیکی نشونم داده بود و گفته بود که هروقت یه همچین علامتی رو روی دست یا گردن کسی دیدی بدون که اون فرد یه...

یه دفعه وایسادم و دستم رو از توی دستش کشیدم بیرون برگشت و با تعجب منو نگاه کرد بل:چیشده زود باش باید بریم یه جای امن اگه هم که نگران دیپر و بقیه دوستات هستی نگرانشون نباش میایم دنبالشون. با عصبانیت بهش نگاه کردم و گفتم :تو یه دروغگوی به تمام معنایی بل سایفر. یه لحظه شوکه شد ولی بعدش شروع کرد برام دست زدن بل:انتظار نداشتم کسی به اين زودی بفهمه که من به سایفرم چطوری فهمیدی دختره شمشیر باز؟ به دستش اشاره کردم :می دونستم که هرکسی که این علامت رو داره به سایفره البته اطلاعات زیادی در باره گونه ای داشتی که به غیر از یک قرن پیش دیگه دیده نشده . یک جفت دستکش از توی کیفش آورد بیرون و دستش کرد یک لحظه چشماش رو بست و وقتی باز کرد دیگه چشم های‌ سياه معمولی رو نداشت به جاش دو تا چشم زرد با مردمک های‌ افقی داشت و روی دستش هم آتش آبی رنگ می چرخید .

چند تا زنجیر از توی زمین اومدن بیرون و دور دست و پام پیچیدن و توی هوا شناور شدم بل یه لبخند شیطانی بهم زد و گفت:تو که به کسی نمیگی دختر کوچولو ؟ چون اگه به هرکسی بگی کاری میکنم که زجر کشیدن دوستات و کسایی که دوستشون داری رو تا ابد ببینی با ترس گفتم:ولی تو نمیتونی تو فقط 14 سالته... یه کاری کرد که زنجیر ها محکم تر شدن:درسته .من الان از لحاظ روحی و جسمی فقط یه دختر 14 ساله ام ولی از نظر ذهن و قدرتم یه دختر 1400 ساله ام پس میتونم.بهتره باهام همکاری کنی . و منو آورد پایین و زنجیر ها رو باز کرد بل:ولی اگه بفهمم که به کسی گفتی کاری می کنم که پشیمون بشی و به حالت عادیش برگشت

برگشتیم به همونجایی که قلعه عجيب و غريب بود بل :خب بیا مرور کنیم که چیشده اول از همه ما به دسته از گونه خدمتکار روبه رو هستیم یه گونه خشن ولی زیرک می تونن پرواز کنن و ملکه شون میتونه خونه ای رو که بهش وصله حرکت بده و یه جورایی خونه زندست الان دیپر ،ویوی و اون دختره رو مخ دایان گیر اونا افتادن باید اول یه راه ورود پيدا کنیم و بعد از اونجا درشون بیاریم و بفهمیم چی باعث شده این گونه از زیر زمین بیان بیرون با تعجب بهش نگاه کردم :خب چه جوری بریم تو؟از قدرتت استفاده می کنی؟ بل:نه از این راه میریم و به یکی از درهایی که یه گوشه افتاده بود اشاره کرد ابروهام رو بردم بالا بل:با قدرتم یه کاری می کنم که اون در به اتاق یا راهرو نزدیک به محل زندانی شدن بقیه وصل بشه برای خروج هم از همین در استفاده می کنیم سرم رو تکون دادم :ولی یه سوال دیپر یا بقیه فکر نمی کنن چرا یه در جادویی هست که مستقیما ما رو انتقال میده توی این قلعه ؟ _همه‌ی این قلعه ها چند تا در جادویی دارن که برای انتقال سریع و به صورت خودکار ایجاد میشه اینم بهونه مون البته اینکه اینو از کجا میدونیم سادس دو تا از نگهبانها داشت حرف میزدن که ما حرفاشون رو شنیدیم

هنوز باورم نمی شد که توی همین چند لحظه فکر همه اینا رو کرد البته هنوز ازش متنفرم بودم.بل:خب بریم؟ _آره بریم

از زبان دیپر: چشمام رو به زور باز کردم و از جام پاشدم و به اطراف یه نگاهی کردم توی یه اتاق بدون پنجره گیر افتاده بودم دایان و ویوی هم اونطرف اتاق بودن و هنوز بیهوش بودن کوکوریکو و بل کجا بودن ...یادم اومد که اونا فرار کردن امبدوارم که جاشون امن باشه دوباره یه نگاهی به دور و اطراف کردم که یه دفعه در باز شد و ...