کتاب های خسته کننده

1_خوشه های خشم این کتاب طوری با جزئیات بیش از حد آدم رو خسته و گیج می‌کنه، به معنای واقعی مغز آدم رو پاره پاره می‌کنه، البته پایان فراموش نشدنی داره. خلاصه داستان:حکایت رکود اقتصادی دهه ی ۳۰ ایالات متحده از زاویه دید خانواده ای از دهقانان اوکلاهوما.

2_صد سال تنهایی با اسم های عجیب و غریب و زیاد و غیر قابل حفظ کردن مثل سرهنگ آئورلیانو بوئندیا یا خوزه آرکادیو بوئندیا این داستان آدم گیج و خسته میشه...البته که ارزش خوندن رو داره. خلاصه داستان:کتاب صد سال تنهایی (One Hundred Years of Solitude) اثر گابریل گارسیا مارکز نویسنده‌ای کلمبیایی است که چاپ نخست آن در سال ۱۹۶۷ و در کشور آرژانتین با تیراژ ۸۰۰۰ نسخه انجام شد. این داستان که از زبان سوم‌شخص روایت می‌شود و به سبک رئال جادویی نوشته شده است به شرح زندگی شش نسل از خانواده‌ی بوئندیا پرداخته است که در دهکده‌ای به نام ماکوندو سکونت دارند.

3_کافکا در کرانه چی بگم؟ نه واقعا چی میخوای بگم؟ از هی تکرار یه زندگی خسته کننده چطوره؟...ولی موضوعش واقعا باز هم ارزش خوندن داره. خلاصه داستان:این رمان داستان دو شخصیت را به‌صورت موازی روایت می‌کند؛ دو شخصیتی که هرگز همدیگر را نمی‌بینند ولی مکمل هم‌اند. درون‌مایه‌ی اصلی رمان موراکامی زندگی است؛ او در واقع با پیش بردن موازی این دو داستان و کمک گرفتن از فرهنگ ژاپن و عناصر غیرمعمول فضایی خلق می‌کند که خواننده را به فکر کردن در مورد زندگی وا‌می‌دارد.

4_ سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش یکی دیگه از کتاب های هاروکی موراکامی... این نویسنده عاشق همچین داستاناییه نه؟...ولی به خاطر همین عجیب بودن داستانش ارزش خوندن داره. خلاصه داستان:شخصیت اصلی کتاب سوکورو تازاکی نام دارد. در سال ۱۹۹۵، دوستان نزدیک سوکورو که هم‌کلاسی‌های دبیرستان‌اش بودند، ناگهان بدون هیچ توضیحی تماس خود را با او قطع کرده‌اند و این اتفاق تأثیرات زیادی بر روحیه سوکورو گذاشته‌است. ۱۶ سال بعد در سال ۲۰۱۱، سوکورو به اصرار دوست‌دخترش به دنبال توضیحی برای این ماجرا، دوباره با دوستان سابق‌اش ملاقات می‌کند.[۵] از رمان «سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش» به عنوان یکی از جذاب‌ترین آثار موراکامی یاد شده‌است. در این اثر هم مثل آثار قبلی او، تنهایی، زبان سرد و تأثیرپذیری موراکامی از موسیقی جاز دیده می‌شود.