از فرزند خود فردی بالغ بسازید!

۱- به فرزندتان کمک کنید خودکـ☆ـفا شود. بهتر است همه ی کارها را برای فرزندتان انجام ندهید. او باید یاد بگیرد که خودش لباس هایش را بپوشد، بند کفش هایش را ببندد و کیف مدرسه اش را آماده کند. مسلماً شما می توانید این کارها را سریع تر و با مهارت بیشتری انجام دهید، اما باید صبور باشید و منتظر شوید تا فرزندتان خودش حلش کند. فراموش نکنید که ممکن است همیشه برای کمک کردن در دسترس نباشید و فرزندتان باید یاد بگیرد که می تواند به خودش اتکا کند.

۲- به فرزندتان فرصت انتخـ☆ـاب دهید به فرزندتان اجازه ی انتخاب کردن دهید. شما نباید در مورد لباس، اسباب بازی یا سرگرمی هایش، یا اینکه چه چیزی را دوست داشته باشد و چه چیزی را نه، تصمیم بگیرید. می توانید با توصیه کردن کمکش کنید و در مورد انتخاب هایش با او حرف بزنید. اما نباید تصور کنید که از فرزندتان بهتر می دانید که او چه می خواهد. او خودش می داند که چه می خواهد و شما صرفاً باید به او فرصت به دست آوردن خواسته اش را بدهید.

۳- به فرزندتان اجازه دهید تنها به مدرسـ☆ـه رود لزومی ندارد همه جا پیش فرزندتان باشید. وقتی بزرگ تر شد، (درصورت امکان و مهیا بودن شرایط آن) می تواند خودش به تنهایی به مدرسه برود یا سوار سرویس مدرسه شود. درست است که اگر خودتان او را به مدرسه ببرید، خیال تان راحت تر خواهد بود و می توانید مطمئن شوید که قطعاً به مدرسه رسیده است. اما کودکان از سنی به بعد دیگر قواعد رعایت احتیاط بلدند و می دانند که در خیابان باید چگونه رفتار کنند. به علاوه، اگر فرزندتان دوستانی دارد، اجازه دهید باهم به مدرسه بروند و و در راه با یکدیگر درباره ی تکالیف مدرسه و اسباب بازی های جدیدشان صحبت کنند.

۴- به فرزندتان خودکنترلـ☆ـی یاد دهید بچه ها بسیار احساساتی هستند. آن ها می توانند دیوانه وار خوشحال باشند یا با چنان صدای بلندی گریه کنند که صدایش تا خیابان برسد. شادی که چیز بسیار خوبی است، اما اگر فرزندتان با کوچک ترین مخالفتی شروع به جیغ و داد کردن می کند، باید به او نشان دهید که چطور احساساتش را کنترل کند. فرزندتان باید رفتار معقولی نسبت به اتفاقات داشته باشد. و اگر هر بار که سر و صدا به راه انداخت، به میلش رفتار کنید، عادت می کند که همه چیز را با همین روش به دست آورد.

۵- به فرزندتان یاد دهید منضـ☆ـبط باشد فرزندتان باید یاد بگیرد که منضبط باشد و کارهای واجب را انجام دهد، حتی اگر ارتباط به بازی و تفریح نداشته باشند. مسواک زدن پیش از خواب، جمع کردن اسباب بازی های خود و انجام تکالیف مدرسه، همگی از اجزای جدایی ناپذیر یک روتین روزانه هستند. بدون اینکه کارهای فرزندتان را کنترل کنید، به او یاد دهید که خودش تکالیف مدرسه اش را انجام دهید و صرفاً به او یادآوری کنید که دندان هایش را مسواک بزند.

۶- اجازه دهید فرزندتان خودش جـ☆ـواب دهد بسیار مهم است که به فرزند خود این فرصت را دهید که از جانب خودش صحبت کند. این امر هم برای مهارت های ذهنی او اهمیت دارد و هم مهارت های ارتباطی اش. فرزند شما نباید از اینکه کسی چیزی از او بپرسد بترسد. او باید یاد بگیرد که چطور به سؤالات پاسخ دهد. در غیر اینصورت، ممکن است خجالتی شود و خودش را از دیگران دور کند.

۷- درباره ی علت و معلول برای فرزندتان توضـ☆ـیح دهید درباره ی کارهایتان برای فرزندتان توضیح دهید. اگر سرزنشش کردید، حتماً به او بگویید که دلیلش چه بوده و مرتکب چعه اشتباهی شده است. بسیار مهم است که فرزندتان به اشتباهات خود پی ببرد و نتیجه گیری های خودش را داشته باشد. او باید درک کند که کارهایش می تواند نتایج بخصوصی داشته باشد. سعی کنید هنگام توضیح اینکه چرا بهتر است آن طور رفتار نکنند، آرامش خود را حفظ کنید.

۸- به فرزندتان اجازه ی اشتـ☆ـباه کردن دهید در دعوا کردن فرزندان زیاده روی نکنید. حتماً به او درباره ی چیزهایی که می تواند برایش خطرناک باشد، توضیح دهید. اما در مورد باقی کارها می توانید به او آزادی عمل دهید. این کار به فرزندتان این امکان را می دهد که از اشتباهات خود درس بگیرد و خودش تجربه کسب کند، امری که برای آینده اش مفید است. به خاطر داشته باشید که اشتباهات، شکت ها و ناامید شدن ها همگی جزئی از زندگی هستند.

۹- به فرزندتان کمک کنید که عقیـ☆ـده ی خودش را داشته باشد پرورش توانایی تفکر و داشتن نگاه نقادانه به هر موقعیتی و رسیدن به یک عقیده ی شخصی بر اساس درک و احساسات خود اهمیت زیادی دارد. به علاوه، باید به فرزندتان اجازه ی ابراز عقیده دهید. این کار به او کمک می کند تسلیم تمسخرهای همسن و سالانش نشود و صرفاً برای ثابت کردن خود به دیگران دست به کارهای عجیب یا نامناسب نزند. فرزند شما در آینده تبدیل به شخصی خواهد شد که می تواند بر سر موضع خود بماند و تحت تأثیر دیگران قرار نگیرد.

۱۰- با فرزندتان دائماً طوری رفتار نکنید که انگار یک بچه ی کوچـ☆ـک است وقتی فرزندتان ۳ ساله شد، می توانید کم کم او را به انجام بعضی کارها عادت دهید. مثلاً می تواند اسباب بازی هایش را جمع کند. همزمان با بالا رفتن سن فرزندتان، فهرست وظایف خانگی اش را هم بیشتر کنید. این کار به رشد فرزندتان و نهادینه شدن سعی و کوشش و انضباط در او کمک می کند. همچنین این کار به او یاد می دهد که به دیگران کمک کند و برای زحمات آن ها احترام قائل باشد.