تنهایی یا احساس تنها بودن؟

تنها بودن یک وضعیت فیزیکی است که کنار شما شخص دیگری حضور ندارد، مثلاً اگر در خانه فقط شما حضور دارید، اگر حتی حیوان خانگی‌تان نیز کنارتان باشد، شما دیگر تنها به حساب نمی‌آیید

احساس تنهایی یک وضعیت روان‌شناختی است و زمانی برای فرد اتفاق می‌افتد که او حس کند از آن چیزی که باید یا مایل است، ارتباطات اجتماعی کمتری دارد. به عبارت ساده‌تر، هیچ کسی را ندارد. در واقع زمانی که ارتباطات اجتماعی شما را ارضا نکنند، شما احساس تنهایی می‌کنید.

شخصی ممکن است تنها باشد (مثلاً به خاطر فوت همسرش تنهایی زندگی کند) اما احساس تنهایی نداشته باشد. البته تنها بودن، خود می‌تواند به عنوان عامل سوق‌دهنده‌ی افراد به سمت احساس تنهایی باشد. افرادی که تنها زندگی می‌کنند بیشتر از دیگران امکان دارد که این احساس تنهایی به آن‌ها دست دهد.

بهتر است این افراد به فعالیت‌هایی بپردازند که این خطر برای آن‌ها کمتر شود؛ مانند عضویت در خیریه‌ها و گروه‌های اجتماعی، ملاقات با افرادی که از بودن با آن‌ها لذت می‌برند، برنامه داشتن برای زندگی و انجام دادن فعالیتی که به زندگی آن‌ها معنا دهد.